NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

SANDER VOORMOLEN
Als achtjarig meisje keek Wilma Ligthart ademloos naar de legendarische televisieserie Flipper. De dolfijn schittert er als de intelligente mensenvriend, die met zijn vriendelijke glimlach en zijn aaibare gladde kop alle harten steelt.

Ruim dertig jaar later spat de Flipperdroom als een zeepbel uiteen, als Ligthart op een Parijs dolfijnencongres de ex-trainer van Flipper tegen het lijf loopt. Ric O' Barry heeft spijt. De vijf tuimelaars die als Flipper figureerden, zijn na de opnamen verkocht aan rondreizende shows en prompt ging de een na de ander dood. Cathy, de dolfijn die het meest Flipper was van de vijf, stierf in O' Barry's armen. Zelfmoord, vermoedt hij. O' Barry zet zich nu in voor de bevrijding van dolfijnen in gevangenschap. Hij handelt uit schuldgevoel: "Ik heb deze rotzooi veroorzaakt. Dolfijnen horen in de oceaan, niet in betonnen bassins." Voor haar documentaire Het Flippergevoel reisde Ligthart naar het Israëlische Eilat om te zwemmen met wilde dolfijnen in de Rode Zee. Het Dolphin Reef aldaar blijkt vergeven van toeristen en bijbehorende commercie. Een half uurtje zwemmen met de dolfijnen (niet aanraken, dat mag alleen de gids!) kost 48 dollar. Je kunt dit moeilijk wilde dolfijnen noemen; de dieren worden dagelijks gevoerd en zijn net zo getraind als hun soortgenoten in Dolfinarium Harderwijk.

Ligthart zakt vervolgens verder af langs de Rode Zee, Egypte in, op zoek naar oorspronkelijker dolfijnen. Zij treft Abdallah, een slechthorende bedoeïnenjongen, die dagelijks zwemt met Olin de dolfijn. Maar ook deze idylle in een afgelegen dorpje in de Sinaï-woestijn blijkt overspoeld te worden door dolfijnzieke toeristen. Elke dag om 12 uur arriveren ze massaal, per boot of per bus. Het dorp is inmiddels grotendeels afhankelijk van deze business en als Olin plotseling een paar dagen wegblijft, is iedereen bedrukt. Maar wat is nou het wezen van het contact tussen mensen en dolfijnen? Dolfijnen zijn sociale dieren die in groepen leven. Olin is uit de groep gestoten en heeft sociale aansluiting gezocht bij mensen die met haar zwemmen en haar voeren, vertelt een plaatselijke onderzoekster. Maar Lighthart wil het niet horen. Met oogkleppen op blijft zij verlangen naar het Flippergevoel. Als een kind zo blij is ze als Olin tijdens een zwempartij contact met haar zoekt. "Hij heeft mij zijn onvoorwaardelijke vriendschap getoond", zegt ze zoetgevooisd. Op de kijker komt het naïef over.

Het Flippergevoel, Humanistische Omroep, Ned.1, 22.51-23.48u.