De Amerikaanse president lijkt zich bij zijn klimaatbeleid volledig te laten leiden door een lobbyclub van industriëlen.

Door onze redacteur PAUL LUTTIKHUIS

ROTTERDAM, 30 MAART. De Global Climate Coalition leed onder de vorige Amerikaanse regering een kwijnend bestaan. De club, van naar eigen zeggen zo'n zes miljoen bedrijven en bedrijfjes, noemt zichzelf a voice for business in the global warming debate. Maar de stem van het bedrijfsleven was de laatste jaren een roepende in de woestijn.

Met Bush is dat veranderd. De Global Climate Coalition (GCC), opgericht in 1989, is de denktank van de president. De lobbygroep geeft de argumenten die Bush ertoe hebben gebracht om het akkoord over vermindering van de uitstoot van broeikasgassen, dat in 1997 in Kyoto werd gesloten, naar de prullenbak te verwijzen.

Dat Bush goed luistert naar de GCC werd duidelijk toen hij onlangs een verkiezingsbelofte brak door energiecentrales niet te verplichten tot een CO-reductie. Een van Bush' argumenten was dat nooit echt is bewezen dat klimaatverandering door mensen wordt veroorzaakt. En dat is precies wat de GCC al jaren predikt.

Het is waar dat klimaatmodellen grote onzekerheden in zich dragen - daarvoor hoeft men alleen de dagelijkse weersverwachting maar te volgen. Het is ook waar dat milieuorganisaties die onzekerheden graag onder de tafel vegen. Ook zijn mensen geneigd om extreme weersomstandigheden niet toe te schrijven aan de grilligheid van de natuur maar aan het broeikaseffect. Eén overstroming maakt nog geen te hete zomers.

Maar dat neemt niet weg dat de wereldwijde trent laat zien dat de gemiddelde temperatuur op aarde stijgt. Zelfs de IPCC, de wetenschappelijke organisatie van de Verenigde Naties die nu al meer dan tien jaar alle klimaatinformatie inventariseert, liet de afgelopen maanden zijn gebruikelijke terughoudendheid varen en concludeerde dat de mens medeverantwoordelijk is voor klimaatveranderingen op aarde en dat de invloed van de stijging van de temperatuur nu al waarneembaar is.

De Climate Coalition houdt echter vol dat de onzekerheden te groot zijn voor dit soort conclusies. "Toonaangevende wetenschappers, onder wie hartstochtelijke pleitbezorgers van de theorie dat het broeikaseffect het gevolg is van menselijk handelen, wijzen op het grote aantal onzekerheden met betrekking tot klimaatverandering", valt te lezen op de website van de GCC. En dan wordt het vergrootglas gericht op de twijfel. Artikelen beschrijven de invloed van de verhoogde zonneactiviteit, andere de mogelijke temperatuurdaling door een of ander atmosferisch fenomeen. Er is zelfs een artikel uit 1975 opgediept uit Newsweek, waarin wordt gewaarschuwd voor natuurrampen omdat de wereld dreigt af te koelen. De boodschap is duidelijk. Als we er toen naastzaten, waarom dan nu niet? Eerst een betere wetenschappelijke onderbouwing van het broeikaseffect en tot die tijd uitsluitend maatregelen op vrijwillige basis, luidt het devies van de GCC. Ook een ander argument van Bush komt uit de koker van de GCC. De afspraken van Kyoto zijn veel te duur. De GCC meent zelfs een complot achter 'Kyoto' te ontwaren. Met instemming wordt James Glassman geciteerd die tijdens de milieuconferentie in november vorig jaar in Den Haag constateerde dat "het werkelijke doel van de Europeanen niet is het terugdringen van broeikasgassen wereldwijd, maar om de Amerikanen economisch te treffen".

De GCC heeft berekent dat uitvoering van Kyoto zou leiden tot een stijging van de elektriciteitsprijs met 86 procent, dat olie 76 procent duurder zou worden en gas zelfs 147 procent. Steenkool wordt, als ernstige CO-vervuiler, vrijwel onbetaalbaar. Daardoor moeten kolencentrales omschakelen op andere brandstoffen, met dramatische consequenties voor de mijnbouw.

President Bush wil nu opnieuw onderhandelen over het broeikaseffect, maar op zíjn voorwaarden. Welke dat zijn? Ook daarvoor zal hij ongetwijfeld te rade gaan bij de GCC. Die zoekt het heil in de technologie, die "een oneindig potentieel biedt aan mogelijkheden om klimaatverandering te lijf te gaan". Dan hoeft Bush zijn landgenoten niet uit te leggen dat ze hun levensstijl misschien moeten veranderen. Hij treedt in de voetsporen van zijn vader, die bij de grote milieuconferentie in Rio de Janeiro in 1992 al zei: we onderhandelen hier niet over the American way of life.

WEBSITE GCC www.globalclimate.org