UMTS7

Het patatje per maand is een tientje geworden maar voor de rest is de logica nog steeds dezelfde. Bestuursvoorzitter Paul Smits van KPN relativeerde in de toelichting op de jaarcijfers de miljardenschulden van zijn bedrijf. Wanneer iedereen "de prijs van vier pilsjes of een middagje parkeren in een grote stad" wil betalen voor nieuwe, geavanceerde (UMTS-)diensten, dan is het telecomconcern binnen een paar jaar uit de problemen. "En dan noem ik geen krankzinnige bedragen."

Nee, inderdaad. Maar ook directeur Ruud Hendriks van de sportzender Sport7 noemde in 1996 helemaal geen krankzinnige bedragen toen hij de financiële consequenties van een maandabonnement op Sport7 beeldend probeerde voor te stellen. Wie zou nu geen 'patatje' over hebben voor een grote hoeveelheid voetbal op televisie? Ondanks deze rethorische vraag is de zender nooit serieus van de grond gekomen en beschadigde gevestigde namen als Jan Timmer, John de Mol en Jos Staatsen.

Hendriks had bij zijn rekensommetje buiten de macht van de kabelbranche gerekend en ook de rekensom van Smits is voor discussie vatbaar. Zo gaat de KPN-topman er alvast vanuit dat het aantal mobiele abonnees van 13 miljoen stijgt tot 20 miljoen en dat die bellers zonder uitzondering, van acht tot tachtig lopend of fietsend willen internetten.

Wellicht kan Sport7, behalve met de analogie van het patatje, nog verder van waarde zijn voor Smits. KPN heeft aan de wieg gestaan van Sport7, dus in het bedrijfsarchief liggen zonder twijfel nog interessante ideeën: het enige verschil is dat de mobiele telefoon in de plaats is gekomen voor het televisiescherm. Bijkomend voordeel is dat Hendriks zojuist bij Endemol vertrokken weer beschikbaar is om UMTS7 te leiden.

Erik van der Walle

Gretig

In blauw en krijtstreep stonden de komende en de gaande man gisteren zij aan zij. Scheidend Philips-president Boonstra maakte stralend grappen en grollen. Aanstaand president Kleisterlee etaleerde zijn kennis. Videocompressie? Spraakherkenning? Philips in Duitsland? Een dikke maand voor zijn aantreden als topman beantwoordde hij de vragen gretig en in detail. Niet voor niets heeft Kleisterlee bij het concern al een carrière van bijna een kwart eeuw achter de rug.

Close, fix or sell, was het motto van Cor Boonstra, maar ook Philipsman Kleisterlee heeft beloofd dat probleemgevallen met harde hand zullen worden aangepakt. Bedrijven zonder sterke marktpositie, die langzaam groeien en niet winstgevend zijn, hebben intern al een waarschuwing gekregen. Boonstra gaf de bleeders een jaar de tijd en verkocht in vier jaar tijd honderd bedrijven. Die grens zal Kleisterlee zeker niet halen. Hij is binnengehaald om het bedrijf te laten groeien, met de verkoop van nog eens honderd bedrijfsonderdelen zou Philips geheel verdwenen zijn.

Kleisterlee zal het niet in de kwantiteit maar in de kwaliteit moeten zoeken en als hij de mobiele telefoons in de verkoop gooit zou hij Philips veranderen als nooit tevoren.

Of niet? Onder Jan Timmer gaf het bedrijf begin jaren negentig de productie van mobieltjes stilletjes op. In 1995 maakte Philips op dit terrein een grootse rentree.

Michiel van Nieuwstadt