B E E L D :
Twaalfcilinderbrein
Maarten Huygen
Hij moet snel door zijn
opleidingen zijn geschoten en altijd de hoogste cijfers hebben gehaald
voor twee studies tegelijk, Drs. Ir. Huisinga van de Nederlandse
Spoorwegen. Hij doet me denken aan voormalig minister Ruding, ook zo'n
twaalfcilinderbrein onder de hoge schedelkap.
Zelden gestoord door tegenspraak, want hij had altijd gelijk. Dat heeft Drs. Ir. nu
ongetwijfeld ook: een tien in het voor hem nieuwe vak Spoortechniek.
Zijn werknemers willen elke dag door het hele land te reizen ten koste
van de stiptheid van de trein. Ze verbraken het akkoord tot vermindering
van dat reizen maar toch zit Huisinga in het beklaagdenbankje. Gelijk
krijgen is een kunst apart, stelden Paul Witteman en Andries
Knevel vast in twee interviews. En dan moet je wel eens domme dingen
aanhoren van medestudenten. "Het moment is gekomen", zei Huisinga vorige
week plechtig bij B&W, hij verliet zijn kantoorgebouw de Inktpot
en daalde af naar de camera's. Gisteren zat hij plotseling bij Andries
Knevel en in RTL nieuws. Maar waar Ruding nog wel eens met een
vergelijking kwam die in De Telegraaf bleef hangen, daar zit
Huisinga met dat vreselijke bedrijfsjargon. "Onze klant vraagt een goed
product", zei hij tegen Witteman. Daar kan ik me niets bij voorstellen.
Een treinreis kun je niet in de hand houden, dus het is geen product.
Als hij had gezegd "onze passagiers willen op tijd aankomen" dan had ik
hem wel begrepen. Regeringen zijn omver geworpen om de trein op tijd te
laten rijden. Als voorvechter voor een stipte dienstregeling moet
Huisinga zich populair kunnen maken.
Maar terwijl de ene boze conducteur na de andere voor de camera
verscheen, bleef het stil in de Inktpot. Zelden verscheen hij voor een
repliek. En ook nu heb ik nergens helder uitgelegd gezien waarom de
nieuwe dienstregeling van 10 juni niet kan worden uitgesteld. Ik had van
Huisinga meer saillante details verwacht over de ingewikkeldheid van
zo'n dienstregeling. De NS had wel eens wat meer ondersteunend materiaal
kunnen sturen. Nu hebben de vakbonden die het akkoord verbraken grote
voorsprong in het nieuws. "Spoorwegmensen zijn een emotioneel volk",
verzuchtte hij gisteren bij Knevel en het vak Emotie I heeft hij nog
niet goed onder de knie.
Minister Hermans van Onderwijs, ook technocraat. Knevel vroeg hem
gisteren waar hij van wakker ligt. "Het meest wakker lig ik van het feit
dat ik vind dat de inspiratie van het onderwijs weer volop de ruimte
krijgt en dat daarom het maximale uit de leerlingen gehaald moet
worden", antwoordde hij. "Het hele proces om daar naar toe te gaan is
een proces wat wel enige tijd vergt." Bij deze formulering moest ik
juist vechten tegen de slaap. Knevel vroeg hem waarom hij zo weinig
"bevlogen" was. "De mensen in het onderwijs moeten bevlogen zijn", zei
Hermans. "Een bevlogen minister van Onderwijs met krantenkoppen en
decibellen, ik geloof niet dat het onderwijs daar wat aan heeft."
Inderdaad heeft Onderwijs geleden onder te bevlogen ministers. Saaie
politici kunnen goed zijn in luisteren of overleggen. TV-optredens
zeggen dan weinig. Je hebt ook topmensen die de interviewers
overtroeven. Voormalige Dik van de KPN was zo'n straatvechter. Nog
steeds weet ik niet of hij een goede topman was, maar praten op tv kon
hij. Vastberaden, met verve, kleurrijk woordgebruik. Gisteren bij
Barend en Van Dorp het wonder van Jan Mans, de burgemeester van
Enschede. Onder zijn leiding werd een hele wijk weggevaagd en toch is
hij de populairste burgemeester ooit. Ben je dan goed in je vak? Hij is
wel goed op tv, geen jargon, helder zinnen, empathische blik. Minzaam
weerde hij de aanvallen van het presenterende drietal af. Later ging het
gesprek over op lintjes knippen met de ambtsketen om. "Ik vind het een
mooi vak", bekende hij. "Ik heb er altijd erg van genoten." Hij werd pas
populair toen zijn ongelijk over de wetshandhaving uit kwam. Huisinga
kan een lesje van hem gebruiken.