F I L M V O O R A F :
Biljarten in morsig lamplicht
BRAM POLS
Films uit de jaren vijftig of
begin jaren zestig moeten wel uitgesproken klassiekers zijn willen ze
het verwende publiek van nu nog bekoren. Doorgaans vervelen de
krakkemikkige techniek, de belabberde decors en het volstrekt
onnatuurlijke acteren al zó snel, dat verder kijken een kwelling
wordt.
The Hustler (1961) van Robert Rossen is zo'n klassieker die het
bekijken meer dan waard is en blijft. Sterker, een beetje filmliefhebber
moet hem gezien hebben om op verjaardagen serieus genomen te worden.
Toch weten de meeste mensen die de glad gestyleerde, uiterst commercieel
opgezette film Color of Money van een kwart eeuw later gezien
hebben niet eens dat de hoofdpersoon in die film een voorganger had in
The Hustler, naar het gelijknamige boek van Walter Tevis.
Het is inmiddels een zeer gedateerde film, hoezeer hij ook door menigeen
wordt gerekend tot één van de beste Amerikaanse films
ooit. Niet alleen omdat alles zo authentiek veertig jaar oud is, maar
vooral ook door de dramatische spanning die als een deken over alle
zwart-wit films uit die periode ligt. Van een enkele lichtzinnige,
humoreske noot is geen sprake. Als er al wat te lachen valt borrelt dat
op uit een diepe ironie. Vrijwel alles speelt zich af in vaal en morsig
lamplicht. De samenstellende abstracties verwijzen consequent naar de
naaste verwanten van goed en kwaad, naar de in elkaars verlengde
liggende grootheden als talent en overwinning, wanhoop en liefde, zonde
en het najagen van geldelijk gewin. Toch is ook nu nog goed te zien dat
de film revolutionair voor zijn tijd was. Stijl en camerawerk zijn
subliem, het ritme is ongeëvenaard en het is bijna voelbaar dat
Rossen de personages zo goed als vrijgelaten heeft om hun rollen
volledig zelf in te vullen.
Voor zover Paul Newman toen nog geen begrip was in de filmwereld heeft
de hoofdrol in The Hustler hem daar zonder twijfel aan geholpen.
Eddie Felson, de smeerlap, de getructe oplichter aan het poolbiljart, is
even charismatisch als onverbeterlijk. Hij wil niet alleen winnen, hij
eist ook nadrukkelijk erkenning voor zijn superioriteit.
Eddie reist van stad naar stad in het gezelschap van kompaan Myron
McCormick. Snelle Eddie, hét voorbeeld van de anti-held, kan niet
stuk, tot hij de keu kruist met de ijskoude en zelfverzekerde Minnesota
Fats, vertolkt door een meesterlijke Jackie Gleason.
Het verlies komt aan als een mokerslag. Eddie kan het nauwelijks
verwerken en stort zich, de wonden likkend, in een poel van zelfbeklag,
waar hij tot overmaat van ramp verliefd raakt op de zich zelf graag
schrijfster noemende alcoholiste Sarah Packard (Piper Laurie), die zich
prostitueert om in haar eerste levensbehoeften te voorzien. Daarnaast
geraakt hij onder de invloedssfeer van de even berekenende als harteloze
promotor Bert Gorden (George C. Scott). Als Sarah met Eddie en Bert naar
Louisville meereist voor een belangrijke wedstrijd, gaat het allemaal
tragisch mis.
The Hustler werd overladen met nominaties, oscars en andere
prijzen. Paul Newman keerde 25 jaar later terug als een oudere, wijzere
en vooral ook gelouterde Felson in Martin Scorsese's Color of
Money, die bij lange na niet zo deprimerend is als The
Hustler.
The hustler (Robert Rossen, VS, 1961), Fox, 20.30-22.45u.