NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

BERNARD HULSMAN
Nog steeds kunnen veel videoclipregisseurs niet de verleiding weerstaan om de kijker te bestoken met een bombardement van beelden en associaties. Hierdoor heeft de clip een kwart eeuw na zijn ontstaan nog altijd de reputatie van een snel gemonteerd en onbegrijpelijk filmpje.

Toch zijn het niet de duizelingwekkende beeldenvloeden die het langst in het geheugen blijven hangen, maar juist de clips die steunen op één idee. Zoals Unfinished Sympathy (1991) van Massive Attack: één lang shot van een tocht van zangeres Shara Nelson door een straat in Los Angeles. Het is een doodeenvoudige clip die in het geheugen staat gegrift. Prince's Sign O' The Time, waarin bewegende letters in allerlei formaten de hoofdrol spelen, is er een van nog oudere datum.

Verwant met Sign Of The Time is You've Got My Love van Bastian, verreweg de opmerkelijkste clip die de laatste tijd op de verschillende videostations te zien was. De disco-achtige muziek met een dreinerige Funkadelic-synthesizer en de steeds herhaalde zangregel 'You've got my love' doet vermoeden dat Bastian een van die hippe Franse groepjes is, die met quasi-lullige camp-disco bekend proberen te worden. Maar zowel de muziek als de video van het nummer blijkt helemaal van Nederlandse makelij. Bastian is een Amsterdammer en de single You've Got My Love is een voorproefje van de binnenkort te verschijnen debuut-cd Ready die hij samen met de technicus Casper Wijnberg heeft gemaakt.

Ook You've Got My Love rust op één goed uitgevoerd idee. De tekst van het nummer wordt ondersteund door passende logo's, letters en afbeeldingen die zijn geprint op verschillend gekleurde T- shirts. Aan het eind van het filmpje verschijnt het hoofd van een jongen, vermoedelijk Bastian zelf, op een van de T-shirts. De shirts worden gedragen door dansende meisjes van wie alleen de rompen zijn gefilmd, zodat hun borsten die onder de geprinte T-shirts schuilgaan, prominent in beeld komen.

Je zou de clip kunnen opvatten als een parodie op de doorsnee arrenbie- video. Nog meer dan de arrenbie-filmpjes steunt You've got my love op borsten. Maar het merkwaardige is dat er geen enkele lustopwekkende werking vanuit gaat. Doordat ze toebehoren aan dansende meisjes in een rommelige kamer met een computer op de achtergrond, krijgen ze iets huiselijks en aandoenlijks. Bovendien leiden logo's, letters en prints de aandacht af: anders dan in arrenbie-clips zijn de borsten niet de boodschap, maar het medium. Na een paar keer kijken ontstaat er zelfs een wetenschappelijke belangstelling voor de borsten. Allerlei vragen komen op. Zien we steeds andere borsten of zien we ook wel eens dezelfde borsten die door andere T-shirts worden bedekt? Bestaat er een verband tussen de manier van dansen en de vorm van de borsten? En hoe is eigenlijk de relatie tussen de logo's, letters en afbeeldingen op de T-shirts en de borsten?

Na weer een paar keer kijken blijken zulke verbanden niet te bestaan. Alleen de tekst en de afbeeldingen corresponderen met elkaar. Maar dit maakt het idee niet minder goed: You've Got My Love is de vermakelijkste video die nu te zien is en zal nog lang worden herinnerd. (www.bastianmusic. com)