NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Ha, de jeugd gaat naar de donder. Echt zo'n favoriet televisieonderwerp. Publiceer een onderzoek en de windmachine gaat aan de slag om de sluimerende gevoelens van ongemak over andermans kinderen lucht te geven.

Deze week heeft de Wereldgezondheidsorganisatie geopenbaard dat jaarlijks in Europa wel 55.000 jongeren tot 29 jaar sterven aan de gevolgen van alcoholmisbruik. Een cijfer over een heel continent dat mij niets zegt. Onder de slachtoffers zitten ook Russische spiritusdrinkers. Dat ook veel Nederlandse jongeren een alcoholprobleem hebben met gezondheidsschade, zinloos geweld en vandalisme als gevolg, is allang ruim gedocumenteerd. De vorige discussieronde was nog een maand geleden, toen het door brand getroffen Volendamse café vol 12- tot 15-jarigen bleek te zitten. Het onderwerp komt vaak aan de orde maar het heeft weinig gevolgen, want ook ouderen drinken flink. Gisteren heb ik de oplossingen weer de revue zien passeren door de monden van talloze specialisten: hogere prijzen, meer voorlichting, minder reclame, betere naleving van de minimumleeftijd waarop iemand alcohol mag kopen. Maar omdat ook ouderen en hele industrietakken met veel werkgelegenheid een veer moeten laten, gaat het al gauw in de richting van straf voor de jeugd zelf. Straf de jeugd is een themagroep van de AVRO. Karel van de Graaf geeft in strenge interviews lucht aan de gevoelens van de leven. Andries Knevel spreekt ons streng toe op vrijdagavond in de reportagereeks Jong en ontspoord. Lekker gruwelen. Gisteren bracht Netwerk het plan van de verenigde slijters om jongeren beneden de 16 te straffen die alcohol in de winkel kopen. Ik vroeg me af wat die straf dan moet zijn. Het wetboek overschrijven op het politiebureau? Papier prikken in het park? De slijters gaan dan tenminste weer een beetje vrijuit. "Voor de winkelier is het ook niet prettig om als verlengstuk van de politie op te treden", zei branchevertegenwoordiger S. Veenstra. Van de Graaf interviewde verslavingsspecialist Kerssemakers die vond dat jongeren zich bij slijters en in cafés moesten kunnen legitimeren. In Amerika is dat ook het geval, zei hij. Een identiteitsbewijs voor de kroeg lijkt me geen slecht idee, maar dan komen de oorlogstrauma's naar boven. Je kunt moeilijk van een slijter of cafébaas verwachten dat hij zich moet gedragen als de Duitse bezetter indertijd.

B&W confronteerde de specialisten met hun doelgroep van jongeren. Een meisje van 13 zei dat ze in het weekeinde acht glazen per avond drinkt. Ze was een kind in een vrijwel volwassen lichaam. Het drinkgeld kwam van haar ouders en ze ging zelfs met haar ouders uit. "Ik vind het gewoon lekker", zei ze. "Mijn ouders halen ook een fles voor me in huis, zodat ik mee kan drinken." Mij lijkt dat die ouders niet goed snik zijn. Waar waren ze gisteren om uitleg te geven over hun opvoedingsfilosofie? In Netwerk vertelde een leraar in een drooggelegde school dat kinderen voor het schoolfeest thuis gingen drinken voordat ze naar school kwamen. Wat vonden die ouders daar van? Ik miste hun aandeel in al die discussies en voorgeschreven maatregelen. Ook miste ik in de discussie de rol van de televisie zelf. Het publieke programma Bier, zweet en tranen van BNN prijst uitgaan en jeugdig alcoholgebruik aan in het voetspoor van het commerciële Door het Lint. Waarom geen voorlichtingsprogramma? Veronica's nuchtere uiteenzetting over drugs in Out of your mind verdient navolging, maar dan voor het meer massale probleem van alcohol. In de talkshows weet iedereen wat er moet gebeuren. De praktijk is even hardnekkig als die mysterieuze prijsstijging voor de runderlapjes, terwijl er een overschot is en de boeren steeds minder geld overhouden. In het Journaal verwees de supermarktbranche door naar de slachterij. Een slachthuis-eigenaar mompelde over kosten die moesten worden doorberekend. De essentie is dat alles het zelfde blijft.