NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Je hebt mensen die het altijd bij het goede eind hebben gehad. Je hebt er ook die zich wel eens vergist hebben en daar reken ik mijzelf onder. Vandaar dat het mij genoegen deed om gisteren de hoogleraar geschiedenis H. Beliën onder de rangen van de wel-eens-vergissers te begroeten.

Hij bekende in Nova dat hij een "enorme aanhanger" was geweest van het niet- chronologische geschiedenis-onderwijs, zoals dat nu wordt gegeven. Maar ja, het werkt niet, ziet ook hij nu in. "We hebben ons geweldig verkeken op de tijd die beschikbaar was en daarin kun je niet laten zien hoe de wereld in elkaar zit. "

Ter illustratie had Nova een fragment uit de quiz Veronica call tv. "Wanneer was de Eerste Wereldoorlog?", vraagt de presentatrice. Het blijft stil, de jonge kandidate haalt verbaasd de schouders op alsof ze wordt gevraagd naar het aantal chromosomen in een giraffe. De presentatrice richt zich tot een ander: "Jij Monique, weet jij het?" Monique: "Van '39 tot '42."

Presentatrice: "Nee, dat is richting Tweede Wereldoorlog."

Oudere mensen die Nova ondervroeg, wisten alle jaartallen tot de slag bij Nieuwpoort en de bestorming van de Bastille aan toe. Maar emeritus hoogleraar Von der Dunk zat er bij en die zou je nooit bij Call TV zien. Niettemin was het een origineel item. De wat buikige Beliën stond in flanellen ruitjeshemd bij een tentoonstelling in een zeventiende-eeuwse kerk, terwijl hij zijn ongelijk toegaf. Hij lijkt me niet het figuur die zijn les door nieuw onderwijsbeleid laat verpesten. Op dat moment bedacht ik hoe weinig mensen er zijn zoals Beliën. De meesten die met hem aanhanger van het niet-chronologische geschiedenisonderwijs zijn geweest, verdedigen nu met evenveel vanzelfsprekendheid het leren van jaartallen, alsof ze er nooit anders over hadden gedacht. Beliën is mijn held. Het geschiedenis-item volgde op rokers die tabaksfabriek Niemeijer de schuld geven van hun longkanker. De rokers kunnen niet toegeven dat ze een vergissing hebben gemaakt. Niemeijer kreeg in de jaren vijftig al de eerste berichten over de ongezondheid van roken en volgens een juriste had de fabriek toen al moeten waarschuwen. Maar er waren toen ook veel rokende dokters die zeiden dat het wel meeviel.

Niemeijer was toen minder zeker dan het ministerie van Volksgezondheid de afgelopen jaren over de BSE-besmetting van Duits importvlees. Toch spannen twee zieke rokers een procedure aan tegen Niemeijer. Ik miste het verband met hun longkanker. Iemand die ophoudt met roken heeft na tien jaar evenveel kans op longkanker als een niet-roker. De ongezondheid van roken is al dertig jaar bekend. De procederende rokers kunnen alleen zichzelf verwijten dat ze niet ophielden, toen de schade bekend werd. De hele zaak deed potsierlijk aan na een uurtje Zembla over de schamele pogingen om kantoren en werkplaatsen rookvrij te maken. Werkgevers vaardigen nieuwe regels uit maar bijna niemand die zich eraan houdt. Rokers blijven hardnekkig doorgaan, ook al hebben niet-rokers er last van. De afgelopen vijftien jaar is ondanks de waarschuwingen het roken in Nederland niet afgenomen, in het buitenland wel. Schuld van de fabrikant? Zembla volgde een inspecteur van de Keuringsdienst van Waren die overheidsgebouwen controleert. Daar mag helemaal niet worden gerookt. Toch ziet de inspecteur het overal gebeuren.

Ik zag hem in gesprek met een directeur van het Academisch Ziekenhuis Utrecht. De inspecteur waarschuwde hem voor de derde maal, zou voor de derde maal een brief schrijven, maar ja geen sancties, hè. De directeur knikte braaf. Rokers vergissen zich en dat wekt mijn sympathie. Vandaar dat ik mijn schouders ophaal als iemand tijdens de vergadering een sjekkie draait. Dat is een slappe, Nederlandse consensusneiging en lijders aan longziekten ondervinden er schade van. Als niet-rokers tegen die verontwaardigde rokers zouden procederen, geef ik ze geen ongelijk.