Door onze correspondent
WASHINGTON, 31 JAN. Oud-premier Lubbers is zijn benoeming tot secretaris-generaal van de NAVO misgelopen door slechte sollicitatie-gesprekken in Washington. Ook de bemoeienis van koningin Beatrix, enkele dagen na die gesprekken, pakte verkeerd uit.

Dat zijn de conclusies die vallen te trekken uit de net gepubliceerde memoires van de Amerikaanse oud-minister Warren Christopher.

De minister van Buitenlandse Zaken in de eerste regering-Clinton (‘93-'96) schrijft in zijn boek (Chances of a Lifetime, a Memoir, uitgeverij Scribner) dat hij het gesprek met Lubbers zonder vooroordeel inging. De steun van Frankrijk, Groot-Brittannië en Duitsland maakten de kandidatuur sterk. Alleen de Amerikaanse regering moest nog instemmen. Washington had een gunstige indruk van het eerste ministerschap van Lubbers. En toen ging het mis.

Christopher: ,,Het gesprek verliep prettig, maar toen ik aan het eind van een drukke dag mijn gedachten ordende, was ik er niet gerust op. Lubbers had een lusteloze en ongeconcentreerde indruk op me gemaakt. Een uur na ons gesprek kon ik geen onderwerp bedenken waarop hij een duidelijk standpunt had ingenomen. Dat was des te verontrustender omdat ik weet dat ik beter luister dan praat.''

Daarop besloot Christopher de minister van defensie, Perry, te bellen. Die zou ‘s middags Lubbers spreken. Perry deelde na afloop Christophers indruk, schrijft de oud-minister. Toen ook de Nationale veiligheidsadviseur, Anthony Lake, niet onder de indruk was van de bezoeker, concludeerden de drie dat de Nederlandse kandidaat niet geschikt was. ,,Wij stelden de president op de hoogte van ons gebrek aan enthousiasme‘', aldus Christopher.

President Clinton besefte wat de reacties in Europa zouden zijn, maar ging akkoord met het standpunt. Daarmee was de kandidatuur-Lubbers van de baan. De secretaris-generaal van de Navo wordt unaniem benoemd.

,,Zoals wij voorzagen brak de hel los toen de Nederlanders hoorden dat wij een veto wilden uitspreken'', herinnert Christopher zich. Minister Van Mierlo belde ,,om me te vertellen dat hij diep beledigd was dat wij de voormalige minister-president van zijn land afwezen''.

Laconiek noteert Christopher vervolgens: ,,Tot overmaat van ramp arriveerde Koningin Beatrix enkele dagen later in Washington voor een staatsbezoek. Zij deed haar bitter beklag bij president Clinton over wat zij beschouwde als een belediging. President Clinton wist niet anders te reageren dan het onderwerp van gesprek te veranderen. Hoewel hij bij geen van ons nog terugkwam op deze beslissing, liet hij er geen misverstand over bestaan dat de timing van deze rel hem geen plezier had gedaan.''

( a d v e r t e n t i e s )