NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

KESTER FRERIKS
Onder de Amerikaanse titel Western gaat een lieflijke Frans film schuil. Geen cowboys en indianen, schietpartijen in de Rocky Mountains en wat we ons allemaal bij een western voorstellen, maar een fraai uitgebeelde driehoeksverhouding die niet eens fataal verloopt. Al zou de titel in combinatie met de inhoud enige ironie doen vermoeden, de film is niet ironisch, eerder teder en intiem. Regisseur Manuel Poirier koos twee acteurs, Sergi Lopez en Sacha Bourdo, en actrice Elisabeth Vitali om het filmverhaal te vertellen.

Een handelsreiziger neemt een lifter mee. De man steelt, bij een benzinestation, de auto. Zakenreiziger ontmoet een vrouw, hij rijdt met haar mee. Per toeval komt hij de wagendief tegen. Na een schermutseling ontstaat diepe vriendschap. De twee zwerven door het Noord-Franse land, ze hebben gekozen voor de vrijheid en willen weg van de wereld van geld en plicht. In hun dromen speelt een vrouw de hoofdrol, vertolkt door Elisabeth Vitali. Het verdere verloop is niet eens verrassend, wel een prachtige uitbeelding van gevonden geluk.

De twee vrienden zijn onafscheidelijk. Hun zwerftocht door het Franse landschap is een stijlvolle road-movie te voet. Hekken bestaan niet, deuren van huizen gaan als vanzelf open, hun gesprekken hebben precies die iets peinzend-filosofische inslag die erbij hoort. Het is ook opmerkelijk hoeveel kinderen er zogenaamd en passant door het beeld lopen; later zal blijken dat dit ogenschijnlijk onopvallende motief van grote betekenis is. Acteurs Sergi Lopez en Sacha Bourdo treffen samen precies de toon die hoort bij een toevallige vriendschap. Ze zijn op elkaar aangewezen; zo is de een slimmer in het buitenleven dan de ander. De ontluikende liefde van beiden voor Elisabeth Vitali heeft niets van een harde concurrentie. Het lijkt of zij een jongensideaal bereiken: samen dromen van dezelfde vrouw en elkaar dat niet eens misgunnen.

Als je naar deze film kijkt, lijkt het of Poirier geen tragiek wil toelaten. Dat is schijn. Poirier beeldt geen tragiek uit, maar zijn optimistische weergave van leven en liefde in Western maken duidelijk dat de film niet alleen lieflijk is, vooral ook weemoedig. De film doet denken aan een even weemoedig Nederlands boek: Het leven is vurrukkelluk van Remco Campert.

Western, (Manuel Poirier, Frankrijk, 1996), Ned.3, 23.57-1.58u.

( a d v e r t e n t i e s )