NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

EDO DIJKSTERHUIS
Voordat de Britse kolonisten Nieuw-Zeeland gingen beschouwen als ideale dumpplaats voor crimineel uitschot, werd het land bewoond door een trots volk. De Maori waren fiere jagers en krijgers. In het hedendaagse Nieuw-Zeeland zijn ze echter gedegradeerd tot het niveau van tweederangs burgers, levend in getto's en geplaagd door alcoholisme en andere 'witte duivels'.

De Nieuw-Zeelandse regisseur Lee Tamahori schetst in Once Were Warriors in een rauwe, directe stijl de alledaagse ellende van de Maori. Daarbij concentreert hij zich op de familie Heke, die woont in stedelijk Auckland waar voortuinen vol glas liggen en de meerderheid van de bevolking van een uitkering moet rondkomen. Vader Jake 'the Muss' Heke zuipt iedere avond het huishoudgeld op en mept vervolgens zijn vrouw in elkaar. Deze Beth sneed juist om bullebak Jake de banden door met haar eigen, adellijke familie. Zij houdt van haar gevaarlijk labiele echtgenoot en zit gevangen in een schijnbaar onverbrekelijke cirkel van naar binnen geslagen geweld.

De kinderen uit het gezin proberen ieder voor zich te ontsnappen aan hun weinig rooskleurige lot. Oudste zoon Nig laat zich traditionele gezichtstatoeages aanmeten en sluit zich aan bij een Maori straatbende. De jeugdige delinquent Boogie verdiept zich, na in een jeugdinrichting te zijn geplaatst, in de traditionele krijgskunst. Dochter Grace sluit zich het beste af van de lelijke buitenwereld door te schrijven. Maar het is juist de gevoelige, breekbare Grace die verminkt raakt tussen de raderen van de felrealistisch gefilmde ellende. Haar tragiek stuwt de film naar de heftige climax, die niet anders dan verandering kan inluiden. De intense beelden in Once Were Warriors hebben de brute kracht van een mokerslag waaraan de kijker zich niet kan onttrekken. Het is misschien vanwege het loodzware en confronterende karakter van de film dat de regisseur koos voor een einde waarin een glimp van hoop doorbreekt. Deze lichte toets aan het slot doet wat geforceerd aan, maar lijkt een compromis om bioscoopbezoekers niet helemaal depressief naar huis te sturen. Het vijf jaar later gefilmde vervolg What Becomes of the Broken Hearted (1999) borduurt hierop verder door Jake's boetedoening uitvoerig te documenteren. De film is even hard en realistisch als Once Were Warriors, maar is vergeleken met de 'prequel' een platte actiefilm die de emotionele zeggingskracht van zijn voorganger mist.

Once Were Warriors (Lee Tamahori, 1994, NZ), NET5, 22.15-0.00u.

( a d v e r t e n t i e s )