Door onze redacteur ERIK OUDSHOORN
INZELL, 20 JAN. Na de gebalde vuist bij de finish kwam de triomfantelijke ereronde langs de tribunes toen duidelijk werd dat niemand hem de zege nog kon afnemen. Erben Wennemars vierde zijn overwinning zaterdag op de 1.000 meter bij de WK sprint in Inzell uitbundig. Zijn tijd (1.10,87 minuten) was goed voor een baanrecord.

Erben lachte, Erben huilde. Want eerder op de dag kon hij zijn tranen niet bedwingen na een mislukte 500 meter, die hij na een valse start voltooide in 36. 29 seconden. Op een vijftiende plek bleef hij toen ver verwijderd van winnaar Hiroyasu Shimizu (35.26) uit Japan. ,,Bij de start spookte er van alles door mijn kop'', vertelde Wennemars na de dopingcontrole. ,,Ik was overgeconcentreerd. Alles ging mis. Na de race wist ik dat ik niet meer meetelde, terwijl ik hier wereldkampioen had kunnen worden. Coach Peter Mueller was boos op me. Ik ben teruggegaan naar het hotel en ben daar tot rust gekomen. Een sprinter is geen computer. Die zege op de 1.000 meter had ik wel even nodig. Het was de eerste keer dat ik deze afstand won in een belangrijke wedstrijd.''

In het algemeen klassement, dat na de eerste dag wordt aangevoerd door de Canadees Mike Ireland, is Jan Bos op een vierde plek de beste Nederlander. Na de 500 meter (35.86) leek de voormalige wereldkampioen uit Hierden een redelijk uitgangspunt te hebben voor een hoge klassering. Maar juist op zijn sterkste afstand, de 1.000 meter, liet hij een kans liggen om zich bij de beste sprinters van de wereld te scharen. Na de fikse griep, die hem in bed hield rond de jaarwisseling en hem een conditionele achterstand bezorgde, durfde hij niet voluit te gaan in de eerste ronde. Dat leverde een teleurstellende tijd op van 1.11,35. Coach Leen Pfrommer had hem van tevoren met een simpele mededeling ingeprent dat hij goed zou zitten met een tijd onder de 1.11 minuten. Bos kon die opdracht niet uitvoeren. ,,Ik reed de eerste ronde te voorzichtig'', erkende hij. ,,Toch heb ik vandaag mijn beste races van het seizoen gereden. Die ziekte speelt alleen mee in mijn achterhoofd, lichamelijk heb ik er geen last van. De wereldtitel kan ik niet meer winnen. Ik probeer morgen op het podium te komen van het eindklassement. Dat zou na een stroeve start van dit seizoen een lekker gevoel geven.''

Bij de vrouwen spelen de Nederlanders een nog grotere figurantenrol in het algemeen klassement dan de mannen. De Japanse Eriko Sanmiya, eerste na twee tweede plaatsen, en de Duitse Monique Garbrecht-Enfeldt, winnares van de 1.000 meter (1.17,31), hebben de beste papieren voor de wereldtitel. De Canadese Catriona LeMay Doan, die imponeerde op de 500 meter (38.71) maar ver terugviel op de kilometer (1.18,62), volgt het duo op eerbiedige afstand. Dat geldt helemaal voor de beste Nederlandse Andrea Nuyt (zesde) en Marianne Timmer (zevende). Hoewel de olympisch kampioene derde werd op de 1.000 meter (1.18,10) voelt ze zich niet in topvorm. ,,Twee weken terug heb ik mijn hamstrings verrekt'', aldus Timmer. ,,Daardoor heb ik wat last van een been. Technisch loopt het bij mij ook niet helemaal perfect. Ik mis net die tien procent om hier met de besten te kunnen meedoen. Op de tweede dag maak ik altijd wel wat goed van mijn achterstand.''

Een valse start op de 500 meter, waarmee ze uniek was bij de vrouwen, kwam haar prestatie op deze afstand niet ten goede. ,,Ik tel altijd mee met de starter, maar in plaats van twee tellen, telde hij bij mijn rit door tot drie.''Andrea Nuyt lijkt het eeuwige talent te worden. Op haar beste afstand, de 500 meter, kwam ze met 39.38 seconden niet verder dan een zesde plek. Haar tijd op de 1.000 meter (1.18,48) wierp haar terug in het klassement. ,,Ik hoop ooit nog eens op het podium te komen tijdens een groot kampioenschap. Ik had verwacht dat ik hier beter zou rijden. Het laatste stukje naar de top is altijd het moeilijkste. Technisch en conditioneel moet ik me verder kunnen ontwikkelen.'' Haar coach Gerard Kemkers voorspelt dat ze ,,ooit nog eens voor een paar leuke uitschieters kan zorgen.'' Maar hij moest toch ook toegeven dat de 26-jarige Nuyt ten opzichte van vorig jaar geen progressie heeft gemaakt.

Twee andere Nederlandse vielen letterlijk weg uit het klassement doordat ze op de 1.000 meter onderuit gleden: Frouke Oonk en Jeroen Straathof. De voor Tsjechië uitkomende Erik Bouwman smakte tegen het ijs op de 500 meter. Geen van hen raakte geblesseerd zoals dat vorige week in Baselga bij de EK allround wel het geval was met Tuitert en Friesinger. Laatstgenoemde kon daardoor op de WK sprint niet starten. De nieuwe stootkussens bleken trouwens in Inzell ook niet helemaal vlekkeloos: Straathof gleed er bijvoorbeeld onderdoor.

( a d v e r t e n t i e s )