Door onze redacteur ROBERT MISSET
MELBOURNE, 16 JAN. De 30-jarige Jan Siemerink leek in de tweede divisie van het internationale tennis langzaam te verschrompelen tot een schim van zichzelf. Maar uitgerekend de reeds afgeschreven service- en volleyspecialist is als enige van het Nederlandse kwartet doorgedrongen tot de tweede ronde van de Australian Open. In een even pikante als armzalige prestigestrijd over vijf sets (2-6, 6-3, 6-4, 3-6 en 6-3) liet Sjeng Schalken zich vanochtend in Melbourne vooral mentaal ontregelen door zijn landgenoot Siemerink, van wie hij nooit heeft kunnen winnen.

Het was de ervaren Siemerink niet ontgaan dat de huidige nummer 1 van Nederland al voor hun vijfde, onderlinge confrontatie worstelde met zijn huidige status. De nummer 22 van de wereld zag als een berg op tegen de ontmoeting met de als 103de gerangschikte Siemerink. Schalken sprak zelfs van een ,,zware loting'', alsof hij in Melbourne niet al eerder Sampras, Agassi en Muster had getroffen in de eerste ronde. ,,Ik merkte aan zijn gedrag dat Sjeng vooral met mij bezig was'', vertelde Siemerink, glimlachend. ,,Het spookte voortdurend door zijn hoofd dat hij niet graag tegen mij speelt. Ik vond hem erg gespannen en dat uitte hij door soms overdreven te juichen na een punt.''

Ook aan het spel van Schalken was af te lezen dat hij op baan 6 van Flinders Park niet zichzelf was. Na afloop trachtte de 24-jarige Limburger geforceerd een positief beeld te schetsen van het groteske foutenfestival. Maar het moet een pijnlijke gedachte voor hem zijn dat Siemerink in de marathon van drie uur en 12 minuten slechts één punt meer (151 om 150) had gemaakt, terwijl de in totaal 100 onnodige fouten ongelijk waren verdeeld. Schalken nam er 39 voor zijn rekening, Siemerink tekende voor 61 afzwaaiers. Schalken was echter te passief als hij de rally aanging met de sluwe Siemerink en de baseliner toonde zich juist te ongeduldig als hij het punt snel wilde incasseren.

Wellicht had Schalken vandaag na de eerste set het idee gekregen dat hij eindelijk kon afrekenen met zijn negatieve reeks tegen Siemerink. De linkshandige baltovenaar had dit jaar vanwege een – bij een partijtje voetbal opgelopen – enkelblessure nog geen partij gespeeld. Hij diende dan ook een flinke laag roest van zijn repertoire te verwijderen. Achteloos stak Schalken de eerste set in zijn zak zonder zich de meerdere te voelen van zijn kwelgeest. ,,Het lijkt wel alsof Siemerink weer opbloeit zodra hij een Nederlander tegenover zich heeft'', sprak Schalken, gelaten. ,,Als Jan elke partij zo goed zou spelen, stond hij niet buiten de top-honderd.''

Maar zo goed had Siemerink dus niet gespeeld. Vooral zijn returns waren belabberd, maar op zijn geraffineerde tactiek was niets aan te merken geweest. Als klassieke, aanvallend ingestelde tennisser behoort hij nu eenmaal tot een uitstervend ras. ,,Dat mag ik hopen'', zo vertolkte Schalken zijn afkeer van een speltype, waar hij zich geen raad mee weet. Tweeënhalf jaar geleden had Siemerink in een fraai gevecht met de Brit Rusedski op de US Open voor het laatst vijf sets gespeeld. Zijn benen protesteerden vandaag in het laatste bedrijf tegen de inspanningen, die hij zo lang niet had verricht.

Maar Siemerink besefte terdege dat hij Schalken in mentaal opzicht had gebroken, nadat hij op 3-3 in de vijfde reeks een breakpoint had overleefd. ,,Daarna speelde Sjeng op eigen service twee shitpunten en dat kostte hem meteen de wedstrijd'', concludeerde Siemerink. En mijmerend: ,,Krachttennis vanaf de baseline is de huidige tendens, er wordt weinig meer gefriemeld. Een approach shot om aan het net te komen of een slice backhand zie je zelden meer. Jonge spelers klagen graag over te snelle banen. Maar het was vroeger juist de charme van het tennis dat spelers als Becker en Ivanisevic de indoortoernooien domineerden met hun aanvallende spel.''

In de tweede ronde van de Australian Open treft Siemerink de Franse baseliner Sebastien Grosjean tegen wie hij ook al een positieve staat van dienst heeft. ,,Misschien vindt Grosjean mij wel net zo'n klote speler als Schalken'', zei hij, grijnzend. Nog een overwinning en Siemerink brengt de nieuwe Davis Cupcaptain Tjerk Bogstra wellicht aan het twijfelen over de opstelling in het enkelspel tegen Spanje. Als voormalige coach van Siemerink weet Bogstra dat hij de Spanjaarden op een snelle indoorbaan wellicht kan verrassen. Hoewel Schalken aarzelend opbiechtte ,,open te staan voor elke discussie over de opstelling'' werd die door Siemerink onmiddellijk in de kiem gesmoord.

De bescheiden Rijnsburger kent zijn plaats in het Davis Cupteam. ,,Ik ben de derde enkelspeler in de nationale ploeg. Die positie zal door één partij niet veranderen. Dan zal ik in Melbourne niet alleen van Schalken moeten winnen. Maar daar ben ik nu niet mee bezig. Wat telt is dat elke zege mij helpt weer terug te keren in de top-100.''. Daartoe daalde Siemerink afgelopen jaar noodgedwongen af naar het niveau van de Challenger-toernooien, waar hij omringd werd door talenten als Wessels, Sluiter en Kempes, die de aansluiting met de subtop maar niet tot stand kunnen brengen.

Als een potentiële Jong Oranje-coach constateerde Siemerink ,,een generatiekloof'' in het Nederlandse tennis. ,,Deze jongens zitten complexer in elkaar dan wij op die leeftijd. Wij accepteerden het gezag van een coach gemakkelijker. Ik heb het idee dat bij deze spelers veel door hun hoofd speelt. Wessels stond strak van de spanning op de baan tegen Ilie, hij sloeg helemaal dicht. Dan denk ik: ‘jongen, ga toch lekker tennissen, geniet ervan'. Misschien voelen spelers als hij de druk dat ze in onze voetsporen moeten treden. Maar niet elk talent breekt zo snel door als Krajicek en ik. Het zijn geen onwillige jongens, ze hebben gewoon meer tijd nodig. Op termijn zou ik in de ontwikkeling van jong talent graag een rol willen spelen.''

( a d v e r t e n t i e s )