Door onze redacteur JANNETJE KOELEWIJN
BUSSUM, 25 DEC. De klanten van de Albert Heijn in Bussum maakten zich zaterdag geen zorgen over BSE. Het ministerie van Volksgezondheid had de avond ervoor geadviseerd om geen rundvleeswaren uit Duitsland te kopen. ,,Ik ga ervan uit dat wat ik hier koop veilig is.’’

Adriaan Poot, filiaalchef van de Albert Heijn in Bussum, kijkt rustig en tevreden als hem wordt gevraagd of het gelukt is om de Duitse hersenworsten en kippenlevers op tijd uit zijn winkel te krijgen. ,,Vanmorgen om zes uur waren we klaar’’, zegt hij.

Het is zaterdagochtend tien uur, het ministerie van Volksgezondheid heeft een halve dag eerder geadviseerd om geen rundvleeswaren uit Duitsland meer te eten. Winkels die ze nog verkopen, krijgen een boete. ,,Om vier uur zette ik de computer aan’’, zegt Adriaan Poot. ,,We kregen meteen een melding van het hoofdkantoor.’’

Hij heeft een zwart pak aan omdat het bijna kerst is. Hij staat bij het schap met verse pasta. ,,Als we al verdachte producten in de winkel hadden laten liggen, dan konden we ze nog niet verkopen. De kassa kan ze niet meer scannen.’’ Nee, hij heeft vanochtend nog geen klanten gehad die hem iets over BSE vroegen. Hij denkt dat de mensen BSE-murw zijn.

Verderop in de winkel staan Matthieu en Arlo, ze hebben allebei een pak gerookte zalm in hun handen. ,,Hoeveel zullen we nemen?’’, vraagt Matthieu. Hun winkelwagentjes zijn bijna vol. Ze moeten lachen als hun wordt gevraagd of ze bij hun kerstmenu rekening houden met BSE. ,,We eten dit jaar geen koe’’, zegt Arlo. ,,Maar dat is toeval.’’

Hij is twaalf jaar kok geweest, hij kookt op kerstavond voor al zijn vrienden. Hij begint aan een opsomming: ,,Terrine van gerookte zalm, heldere ossenstaartsoep ...’’
,,Toch koe’’, zegt Matthieu.
,,Ah joh’’, zegt Arlo. ,,Die koe is zolang getrokken, daar zit echt geen BSE meer in.’’ Hij gaat verder: ,,Kangoeroefilet met een rode saus van bosvruchten. Krokodil met ...’’
Zijn telefoon begint te jengelen.
,,Het eindigt heel lullig’’, zegt Matthieu.
,,Met een omelet siberièn’’, zegt Arlo als hij het gesprek heeft weggedrukt.

Ze geloven niet dat Albert Heijn spullen in de winkel zou leggen die niet goed voor hen zouden zijn. En in Nederland, zeggen ze, is alles zo goed geregeld, daar krijg je geen vlees met BSE. ,,Wij moeten lijden onder de rest van Europa’’, zegt Arlo.
,,Wat ik me weleens afvraag’’, zegt Matthieu. ,,In hoeverre kunnen wij de groente vertrouwen?’’
,,De meeste bacterieën zitten in taugé’’, zegt Arlo. ,,En die eten we rauw. Ik begrijp dat niet.’’

Aan de andere kant het schap, bij de garnalen en de rivierkreeftjes, staat meneer Pelle op zijn boodschappenbriefje te kijken. Stokbrood staat erop. En karnemelk. En kaas. ,,Ik heb instructies meegekregen van mijn vriendin’’, zegt hij. Hij is sinds vier jaar weduwnaar, dit is de eerste keer dat hij niet meer alleen is. ,,Geen koeien heeft ze gezegd.’’ Hij lacht, hij meent het niet serieus. ,,We eten gourmetschotel met brood. Die gourmetschotel heb ik bij de slager gehaald. Ik weet niet wat hij erin heeft gestopt, maar het zal wel goed zijn.’’

Mevrouw Hammer, ook bij de rivierkreeftjes, zegt dat ze zich heeft voorgenomen om het dit jaar wat simpeler te houden. ,,Ik wil het echte kerstgevoel weer terug’’, zegt ze. ,,Niet al die cadeaus, niet te veel eten, niet te laat naar bed en op tijd naar de kerk.’’
,,Dus bij ons dit jaar geen kalkoen’’, zegt haar man.
,,De kinderen koken, wij doen de boodschappen’’, zegt mevrouw Hammer.
Ja, ze eten wel rundvlees. ,,Misschien ben ik te goed van vertrouwen’’, zegt ze. ,,Maar ik denk dat wat we hier kopen gewoon goed is.’’

( a d v e r t e n t i e s )