NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Vrouwenstudies moeten weinig boeien. De hoogleraar in dit vak, Ruth Oldenziel, heet voor de televisie "Amerika-deskundige van de universiteit van Amsterdam". En in al die doorwaakte nachten in studio's moet ze weinig aan haar unieke vak (Mannenstudies bestaan niet) zijn toegekomen.

Misschien was er geen betere leerstoel beschikbaar, want ze is een uitstekend Amerika- specialiste, opgeleid aan de Yale-universiteit. Ze heeft een gedetailleerde kennis van het Amerikaanse kiessysteem en gedurende de afgelopen weken werd haar televisieoptreden steeds vloeiender. Om kwart over drie vanmorgen was ze weer present in de NOS-studio om fris de verliezersspeech van Gore te becommentariëren. Door al die verkiezingstrammelant moeten de minder dwingende studies en artikelen over sekse en samenleving maanden zijn blijven liggen. Aan Oldenziel heeft het niet gelegen dat de Nederlandse televisie een mager beeld heeft geschilderd van de huidige gekozen kandidaat George W. Bush. De kijker weet alles van Gore. Met hem zijn de meeste Nederlanders, zeker de journalisten, het eens. Bush zat op alle Nederlandse gevoelige punten fout. Waarom Bush dan toch zoveel stemmen heeft gewonnen - al was het geen meerderheid - en wat zijn aantrekkelijkheid is, blijft een mysterie.

Netwerk somde al die Nederlandse pijnpunten over Bush nog eens op bij trompetgeschal en een wapperende Amerikaanse vlag: tegen abortus, tegen te veel ingrijpen in het buitenland, voor de doodstraf. Daarbij wordt nooit vermeld dat tegenkandidaat Gore ook achter de doodstraf staat. In de huidige impasse zijn de ideologische standpunten onbelangrijk maar gaat het om de politieke verzoeningscapaciteit van Bush. Die heeft hij in hoge mate. Er zijn veel beelden over zijn Texaanse tijd, zijn persoonlijke belangstelling voor minderheden en zijn hechte samenwerking met de Democratische meerderheid in het parlement daar, maar ik heb ze op buitenlandse televisiezenders gezien. Amerika- deskundige Willem Post zei zelfs ooit braaf dat hij er tijdens een reis door Amerika persoonlijk niet zo kon inkomen dat Bush zo'n succes had. Het presentatiedrietal Barend en Van Dorp viel gisteren eensgezind over CDA-Kamerlid Hans Hillen heen omdat die zich zomaar voor Bush had uitgesproken. Dat vonden ze gewetenloos wegens de doodstraf die Bush toepaste. Wisten zij veel dat Clinton als gouverneur in Arkansas het zelfde deed. Soms reikt het geborneerde wereldbeeld van Barend, Van Dorp en Mulder niet verder dan het Vrij Nederland van de jaren zeventig. Er is nog tijd om de achterstand in te halen, maar dan met beeldmateriaal, niet alleen analyses van pratende Hollandse hoofden. Het gaat om de magie en het charisma van een staatshoofd. Gisteren tijdens zijn overwinningstoespraak keek Bush met de gulle blik van een kerstman even voor die zijn cadeau uitreikt. Het was Reagan-achtig. Reaganachtig was ook een ander fragment, ik meen op CNN, waar hij deed alsof hij persoonlijk niet betrokken was bij de onaangename juridische strijd over de stembiljetten. Hij gaat in tegenstelling tot Gore niet over details, alleen over de mooie grote, leidende gedachten. "Ik zie vreemde dingen op de televisie", zei Bush als verbaasd kijker naar zijn eigen programma.

Dan weer die scène gisteravond, terwijl hij tussen stafleden voortmarcheerde. Een verslaggever vroeg of zijn ouders het al wisten, van de uitspraak van het Gerechtshof. "Ja, ik wekte hen", riep hij. En wat zeiden ze? "Dank voor de wake up call". George W. Bush, geen self made man, maar de handige, guitige zoon van een president. Luxer dan Reagan of Clinton. Hij heeft een zuigflesmondje met beweeglijke lippen, geschikt voor pret, alsof er geen tanden in zitten, het uiterlijk en de jovialiteit van goede tijden. Laat het allemaal zien: zijn tijd als directeur van de door de vrienden van pa gefinancierde Texas Rangers-honkbalclub, zijn sentimentele bezoek aan de arme zwarte wijk. Nog zoveel te doen.

( a d v e r t e n t i e s )