DE VOETBALHYSTERIE begint zich te verplaatsen naar plekken van de maatschappij die zich onschendbaar waanden. Nadat hooligans eerst de stadions onveilig maakten en later weilanden gebruikten voor hun knokpartijen, is nu de bioscoop doelwit van agressie.

Steen des aanstoots is de documentaire Ajax, daar hoorden zij engelen zingen, een film over de Amsterdamse voetbalclub tijdens haar honderdjarige jubileum. Zoals bekend zijn de makers ervan onafhankelijke cineasten en niet ingehuurd door de afdeling 'merchandising' van de beursgenoteerde vereniging. Zoals bekend is het seizoen 1999/2000 het slechtste van de afgelopen decennia geweest. Maar in de ogen van de concurrerende supporters doet dat er allemaal niet toe. "Allemaal leuk en aardig", aldus een fan van FC Utrecht, maar een film over de aartsvij and uit Amsterdam mag simpelweg niet in hun stad vertoond worden.

Een vonnis van officiële supporters? Ja. Anders dan bij voetbalvandalisme, dat naar verluidt altijd wordt veroorzaakt door jongens die de naam 'supporter' niet waard zijn, worden de anonieme dreigementen tegen bioscopen die de film willen draaien nu goedgepraat door fanclubs die juist als respectabele gesprekspartners zijn erkend. Deze officiële clubs laten zich er graag op voorstaan dat ze het geweld in toom proberen te houden. Maar nu hebben ze ineens "begrip" voor de emoties die deze film in hun stad oproept. "Toch wel kicken", aldus een Haagse ster uit het tv-programma Het Lagerhuis. Hoger op de maatschappelijke ladder verklaart kleinkunstenaar en Feyenoord- supporter Gerard Cox weliswaar dat "alles moet kunnen", inclusief een film over Ajax, maar de "consternatie" over de dreigementen begrijpt ook hij niet.

De cynicus zou zeggen dat voetbalvandalisme kennelijk steeds meer cultuurgoed is. Minister Korthals (Justitie) is zo ver nog niet. Volgens hem is het "zeer ernstig" dat voetbalfans in staat zijn bioscoopexploitanten zo te intimideren dat ze hun programmering onder druk wijzigen. Korthals heeft gelijk. Maar wat valt er te doen tegen deze dreigementen? De meeste bioscopen gaan zelf tegen wil en dank door de knieën. Alleen een paar witte raven in een Rotterdams filmhuis weigeren. Volgens de Feyenoordfanclub is dat "olie op het vuur". Dat alleen al lijkt een geval van 'uitlokking'.

BIJ DAT VERMOEDEN mag het niet blijven. Het wordt tijd dat de voorzitters van de echte voetbalverenigingen zich niet meer verschuilen achter hun gekoesterde vosjes die alleen de passie preken als het goed uitkomt. Wanneer een burgemeester een wedstrijd verbiedt of uitstelt, klagen de voetbalclubs steen en been. Weigert de politie op te draven als zij daarom vragen, dan is de wereld ook te klein.

Nu is er een uitgelezen kans voor Feyenoord-voorzitter Van den Herik en al zijn collega's in het betaalde voetbal te tonen dat ze niet met twee maten meten. En om vast te stellen dat een film over welke club dan ook in welke stad dan ook moet kunnen worden vertoond.

Zie ook:

'Die film moeten we hier niet' (5 december 2000)

( a d v e r t e n t i e s )