NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

GUUS VAN HOLLAND
Jonge mannen die samen onder de douche staan, zonder bewust notie te nemen van de proporties van elkaars buik, billen en andere pikante onderdelen van het menselijk lijf. Het is voor iedereen die week in week uit met zijn vrienden voetbalt heel gewoon.

Terwijl de schuimende shampoo na afloop van het potje voetbal van de vuile, moegestreden lichamen druipt, worden avonturen en fantasieën over vrouwen uitgewisseld. Niemand, behalve de stoere mannen, die er weet van heeft. Niemand die zich serieus zorgen hoeft te maken over deze kleedkamergeheimen.

Wie deelgenoot heeft mogen zijn van deze intieme sferen in het kleedlokaal, herkent ook al die andere taferelen in de VARA-comedyserie All Stars. Voetballen met jonge mannen die al jaren vrienden zijn, ergens in het achtste, in de onderbond, elke zaterdag of zondag op een bijveld van een sportpark ergens diep in de polder. Nooit genoeg spelers, altijd gezeur en toch leuk. In het veld schelden ze elkaar verrot. Wie witte benen heeft, loopt op 'melkflessen', wie een buik heeft heet 'bolle', wie de bal niet afgeeft is 'een klootzak', wie de bal verspeelt kan 'oprotten'. Je kunt je soms afvragen wat voetballende mannen bezielt, als je ze zo - vaak hysterisch - tekeer hoort gaan. Afwijkende huidskleur en afkomst van de tegenstander worden aangegrepen om de vijandigheid jegens de tegenstander te accentueren. De scheidsrechter dient als pispaal, nooit doet hij het goed, altijd wordt zijn geduld en incasseringsvermogen op de proef gesteld. Geen wonder dat het aantal scheidsrechters terugloopt.

Toch is het bijna allemaal betrekkelijk onschuldig, want wie heeft er niet behoefte om in het weekeinde na dagen van sleur eens lekker tekeer te gaan. Na afloop van het potje vallen medespelers en tegenspelers elkaar onder het genot van ettelijke biertjes dan ook vaak in de armen. Dan komen ook de maatschappelijke problemen aan de orde. De een zijn werk, de ander zijn werkloosheid, de een zijn verliefdheid, de ander zijn echtscheiding. Het nieuwe meisje achter de kantinebar fungeert als lustobject, de penningmeester van de club dient vermeden te worden en de alcoholcontrole is van latere zorg. Sport verbroedert, nietwaar?

Het wel en wee van Swiftboys, het elftal waarom alles draait in All Stars, is al een jaar op het beeldscherm te volgen. De eerste dertien afleveringen hebben een vervolg gekregen, met nieuwe jongens en meiden, maar nog altijd met de dezelfde problemen die kenmerkend zijn voor voetballende vrienden. De comedy, een vervolg op de gelijknamige film uit 1997, geniet populariteit in binnen- en buitenland. Twee weken geleden won All Stars in New York de hoogste internationale televisieprijs, de Emmy Award, in de categorie drama. Eerder dit jaar werd de serie al bekroond met een Zilveren Roos en de persprijs op het Gouden Roos Festival in Montreux.

Nu worden tegenwoordig prijzen te pas en te onpas toegekend wie nog geen prijs heeft gewonnen moet wel een zwakkeling zijn - maar helemaal misplaatst mag het huldebetoon aan All Stars zeker niet worden genoemd. Het is als cultuurvorm weinig verheffend - vaak zelfs nogal plat - en de acteurs zijn toch voornamelijk soapsterretjes, maar wat de schrijvers Jean van de Velde en Robert Alberdingk Thijm voorschotelen is herkenbaar en daarom vermakelijk. En laten we eerlijk zijn: het leven is toch óók weinig verheffend.

All Stars, woensdag, Ned.3, 19.00-19.30u.

( a d v e r t e n t i e s )