NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Geen land dat zich zoveel zorgen maakt over zijn imago als Nederland. Misschien omdat het zoveel te verliezen heeft met de schone schijn van onschuldige symbolen als tulpen, klompen en molens.

Die tulpen en molens worden in het Hollandse landschap gekoesterd, maar nu heeft een studiegroep voor Buitenlandse Zaken besloten dat ze niet meer van deze tijd zijn. Wat er voor in de plaats moet komen, wisten de onderzoekers niet. Maar spreek over een nieuw logo en een miljardenbranche gaat aan het werk om gesubsidieerd de geschiedenis af te schaffen. Er waren veel suggesties. In Nova wees een zelfbenoemde deskundige op de Rotterdamse Erasmusbrug, onze zwieberende Eiffeltoren. Waarom niet een hip departementsgebouw? Van de euthanasiewet maakte het Journaal ook een imagoverhaal. Het zal voor historici interessant zijn om te zien dat voor het nationale avondnieuws de belangstelling van Japanse en Vlaamse televisiejournalisten belangrijker was dan de euthanasiewet zelf. Pas in Den Haag Vandaag kwam ik de inhoud te weten. D66- fractieleider De Graaf legde het uit nadat eerst de buitenlandse journalisten in beeld waren geweest. We mogen blij zijn met tulpen en molens want in buitenlandse ogen ligt de euthanasiewet geheel in het verlengde daarvan: al te goeiig, al te veel vertrouwen in de mens. Als het Duitse parlement zo'n wet had aangenomen, was de internationale reactie heel wat feller geweest. Nu zag ik RPF-Kamerlid Rouvoet schouderophalend aan de Vlaamse televisie uitleggen dat Nederland nu eenmaal altijd "voorop wil lopen". Deze orthodoxe christen staat in Nederland als rechts bekend, maar in deze kwestie kwam zijn opinie meer overeen met die van de meeste buitenlandse kijkers. Voor de Duitse ARD legde de huisarts Herbert Cohen uit waarom het zo belangrijk was dat de dokter zelf en niet de patiënt de euthanasie kon toepassen. Als arts kan Cohen door middel van injecties de dood "op de minuut" plannen. Een vrouw vertelde over zo'n dodelijke injectie voor haar zieke moeder. De moeder stierf in haar armen onder de klanken van Fats Domino. De dochter van rond de vijftig zette voor de camera de cd nog eens op. In spijkerbroek en leren vestje heupwiegde ze op de klanken van I found my freedom. Een afsluiting die je als kijker deed afvragen wie haar vrijheid had gevonden, moeder of dochter. Het debat gaat inmiddels al weer verder over de rechtsgeldigheid van euthanasieverklaringen en over "levensmoeheid". Omdat de televisie goed is in het vertellen van individuele verhalen ben ik door heel wat programma's ruim voorgelicht over de onmogelijkheid van plannen. Waskracht! bracht een opmerkelijk gesprek tussen de oude televisiemaakster Netty Rosenfeld en emeritus-jurist Huib Drion - bekend van de "pil van Drion" die een gewenste dood zou teweegbrengen als het leven niets meer te bieden had. Drion was al niet meer met die pil bezig. Hij kwam de dag door met het lezen van twee kranten en nieuws volgen op televisie. Eenzaamheid? Nee. Hij wilde wel de " mogelijkheid hebben" om zo'n zelfmoordpil te gebruiken, "hoewel ik een haas ben en die mogelijkheid waarschijnlijk niet zou gebruiken. Mensen hangen tenslotte net als dieren aan het leven", zei hij wijs. Dan heeft hij dus geen euthanasieverklaring. Rosenfeld zat monter tegenover hem en zei dat zij zich nuttig wilde voelen voor anderen: "Heeft iemand lekker bij me gegeten, heb ik iemand een goede raad gegeven, daar heb ik een prettig gevoel bij." Mooi tweegesprekje, waarbij een spiegel in de kamer de reacties van de luisterende persoon weergaf.

Eerder op de avond zei verpleeghuisarts B. Keijzer in B&W dat het geval waar mevrouw Borst over sprak - de euthanasiewens bij beginnende dementie - zich bij zijn patiënten nog nooit had voorgedaan. "Iemand die dement is, vraagt niet samenhangend om de dood en iemand die samenhangend om de dood vraagt, is niet dement", zei hij. Waarom voorop lopen? Is imago zo belangrijk?

( a d v e r t e n t i e s )