U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
Klik hier
N R C   H A N D E L S B L A D  -  R A D I O  &   T E L E V I S I E
NIEUWS  TEGENSPRAAK  SUPPLEMENT  DOSSIERS  ARCHIEF  ADVERTENTIES   SERVICE

 NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 


S e l e c t i e


Televisie

Radio

F I L M   V O O R A F :
Closed Doors

CAROLIEN ROELANTS
Wie van Egypte houdt, komt ruimschoots aan zijn trekken in het zwaar aangezette familiedrama The Closed Doors. Egypte is rommelig, stoffig en emotioneel. Egypte is seculier en diep godsdienstig. Egypte is vol scherpe tegenstellingen tussen arm en rijk, tussen prostituees en fundamentalistische sjeiks en tussen de arme rozen-en-rotzooiverkopers op verkeerspleinen en weigerachtige Mercedesbestuurders. Deze film overgiet dat met een saus van liefde, frustratie en veel leed. Heel Egyptisch.

Het verhaal speelt in 1990, tegen de achtergrond van de Iraakse bezetting van Koeweit en het opkomend fundamentalisme. De labiele puber Mohammed, zoon van een gescheiden moeder die als werkster de kost verdient, weet niet goed raad met zijn seksuele gevoelens. Hij probeert een tante te grijpen maar raakt ook in de ban van een groep fundamentalisten die hem duizenden maagden in het paradijs in het verschiet stellen en de absolute zekerheid van het geloof bieden. Zij overtuigen hem ervan dat zijn moeder niet hoort te werken, en buiten diep gesluierd hoort te lopen. Mohammeds moeder begint in de tussentijd een verhouding met een leraar. Dit kan natuurlijk alleen maar fout lopen.

Sommige films uit de Derde wereld worden in eigen land tamelijk lauw ontvangen, maar winnen de ene na de andere prijs op buitenlandse festivals. Ik herinner me de eveneens Egyptische film De Terrorist, en de Iraanse Gabbeh. Worden ze bekroond omdat de jury's eigenlijk niet verwachten dat er echt goede films uit niet-Westerse landen kunnen komen? Dat zou best eens kunnen.

The Closed Doors hoort in het rijtje net-niet films thuis. Veel personages zijn zo zwaar aangezet dat ze bepaald niet meer overtuigen, maar ook weer niet zo zwaar dat ze belachelijk worden. Voorbeeld: een geestelijke die veel invloed op Mohammed heeft wordt gespeeld door de anti-fundamentalistische activist Adel Imam. Wil regisseur Hetata het fundamentalisme aan de kaak stellen als kortzichtig en hypocriet, of niet? Het komt allemaal niet uit de verf.

The Closed Doors (Atef Hetata, 1999, Egypte), Ned.3, 13.55-15.40u.

NRC Webpagina's
11 NOVEMBER 2000


( a d v e r t e n t i e s )

Klik hier

Klik hier

    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC Handelsblad