NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

JOKE MAT
Niet zien en niet gezien worden. Daarover gaat de Britse documentaire Liefde is blind, die de IKON vanavond uitzendt. De film tast de liefde af in paren van wie een van beiden blind is. Achterliggende vraag: Heeft liefde ogen nodig?

Nee en ja, zo blijkt. Bij de eerste manoeuvres is het wel praktisch. De nog niet zo lang blinde Jill vertelt hoe ze met haar bijna-nieuwe vriend in een kamer achterbleef en de mogelijkheid van oogcontact miste om duidelijk te maken dat het tijd was voor de volgende move.

De altijd al blinde Geoff betreurt twintig jaar na dato nog hoe een vrouw met een prachtige stem hem aansprak op straat, zonder dat hij direct de moed had haar mee uit te vragen. Zij heeft hem daarna misschien nog vele malen gezien. Hij haar nooit meer, al liep hij misschien dagelijks langs haar.

Maar dezelfde Geoff versierde naar eigen zeggen tal van vrouwen door hulp aan te nemen die hij eigenlijk niet nodig had. En Jills beschrijving van het verschijnsel 'eerste kus van iemand die je nooit hebt gezien' is bijna om jaloers op te worden. Zoals elk nadeel heeft ook blindheid zijn voordeel.

De twee blinde vrouwen in de film zijn op latere leeftijd blind geworden, de een door een zeldzame ziekte en de ander als gevolg van diabetes. Hoewel ze daar niet zielig over doen, is hun tragiek groter dan die van de twee mannen die al sinds hun geboorte blind zijn. Als Clare gaat 'kijken' naar de rugbywedstrijd van haar man weet ze van vroeger hoe hij na de wedstrijd haar blik zoekt. Het gemis daarvan is een blijvende pijn. Zij en Jill benadrukken het grote belang van de aanraking als compensatie voor het gebrek aan oogcontact. Zonder dat, zegt Jill in een romantisch hotel met onthutsend uitzicht over de Schotse hooglanden, zit ik in een donkere kamer met een stem.

Een relatie tussen een blinde en een ziende is per definitie ongelijk. Jill heeft een jaar samengewoond met een man die al haar rekeningen plunderde; ze zag toch de afschriften niet. Omdat ze hem nog kende uit de tijd dat ze zag en wist hoe hij eruit zag, vertrouwde ze hem blind. In de documentaire kiest zij ervoor zelfstandig te gaan wonen in plaats van in te trekken bij haar nieuwe vriend. Ze wil niet dat haar hulpeloosheid tussen hen in komt te staan.

Mensen willen in de liefde het gevoel hebben dat ze iemand uitkiezen, analyseert Simon, de tweede blinde man in de film. Zienden doen dat in de eerste plaats op uiterlijk. Maar dan kunnen blinden, als ze mixen met zienden, alleen gekozen worden. Dat moet je maar net willen. Hij vergelijkt het met lid mogen worden van een besloten club en daar dan toch voor bedanken. "Zij willen jou, maar wil jij hen?" Zelf vond hij een oplossing door via email het initiatief te nemen. Zijn aldus verworven vriendin, nu alweer jaren bij hem, lijdt er niet onder dat haar vriend haar niet kent van gezicht. Als hij zegt dat ze er geweldig uitziet, is haar dag weer goed. Het gaat er tenslotte om dat iemand je ziet. Blind of niet.

Liefde is blind, Ned.1, 22.42-23.36u.

( a d v e r t e n t i e s )