NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
En daar ben ik de hele nacht voor opgebleven. Toen iedereen hier weer opstond, waren ze nog stemmen aan het tellen en nu nog. Ik wachtte tevergeefs op de speeches over het grote verliezen en het grote winnen. Voor verkiezingen die wel spannend waren, maar ook weer niet zo belangrijk als bijvoorbeeld de overwinning van Ronald Reagan tijdens de Koude Oorlog.

Voorspellingen vlogen door elkaar. Eerst Gore, toen winnaar onbekend, toen Bush, en nu weer onbekend. Het valt de peilers van de Amerikaanse netten niet te verwijten, want zo dicht bij elkaar zijn de uitslagen nooit geweest. Normaal liggen de stemverhoudingen zo duidelijk dat met peilingen en reeds binnengekomen resultaten tussen twaalf en drie in de Nederlandse nacht al een winnaar kan worden voorspeld. Ik heb bij de tv nooit meegemaakt dat het niet klopte.

CNN was onmisbaar. Niet dat de Nederlandse zenders het zo slecht deden maar je krijgt het toch uit de tweede hand, met trage satellietverbindingen, fotootjes en correspondenten die het zelf ook van de Amerikaanse televisie moeten hebben. Dan kijk ik liever direct. Toen CNN tegen tweeën een overwinning van Gore in de belangrijke deelstaat Florida voorspelde, waarschuwde de Republikeinse analyste Mary Matalin al dat het te vroeg was wegens het grote aantal volmachtstemmen. Ze werd weggehoond. Twee uur later kreeg ze gelijk. Ondertussen hadden de politieke CNN-goeroes zitten gniffelen over de slag die het verlies van Florida aan de familie Bush zou hebben toegebracht. Broer Jeb Bush had zich als gouverneur zo ingespannen.

Op de Nederlandse televisie zag ik veel Amerika-deskundigen passeren. Maarten van Rossem, sinds jaren hoogleraar cultuurgeschiedenis, werd geïnterviewd door Andries Knevel. Zoals altijd was hij geestig en onderhoudend, maar hij drijft wel erg op zijn routine. Zijn antwoorden waren niet al te gedetailleerd. Meer kwam tijdens de nachtuitzending van Willem Post en van de Amerikaniste Ruth Oldenziel, die daar ook had gewoond. Het leukst vond ik Bernard Hammelburg, de Net 5 presentator die bij het concurrerende Barend & Van Dorp op bezoek was. Hij was 22 jaar correspondent in Amerika, dus niet alleen had hij verkiezingskennis maar ook verhalen uit de praktijk. BVD had een rommelige uitzending met vele stoeiende gasten, lacherigheid. In de kleine uurtjes had schrijfster Jessica Durlacher een steen uit haar ring verloren en het hele gezelschap dook onder de tafel. Dan schakel ik liever omhoog naar de onvolprezen CNN-analist en politicoloog Bill Schneider.

Wat doen al die Nederlandse campagne-adviseurs in Amerika? Wat weten ze wat ze daar niet weten? BVD had "voormalig Gore-adviseur" Kay van de Linde op bezoek die weinig vleiend was over zijn vroegere cliënt. Die zal dus wel niet veel oren hebben gehad naar zijn advies. Aan de telefoon Edith Mastenbroek, een teleurgestelde Nederlandse medewerkster aan de Gore-campagne. Netwerk had eerder een andere Nederlandse jonge man gevonden die pro bono in het hoofdkwartier van Gore te Nashville rondliep. Hij hoopte bij een overwinning in het Witte Huis te werken. Hoe komt hij aan een werkvergunning? Panorama van de BRT had gisteren een informatief dubbelportret van de kandidaten Bush en Gore aangekocht. De populariteit en politieke gaven van Bush in Texas en over hoe Gore gebukt ging onder de schandalen van Clinton. Na een verkeersongeluk van zijn zoon wou Gore "meer tijd aan de familie besteden" maar zijn vrouw Tipper zei dat hij meteen, zonder overleg met haar "ja" had gezegd toen Bill Clinton hem vroeg voor het vice-presidentschap. En dan die conventiespeeches met krampachtig opgeroepen emoties. Zo'n film heb ik wel gemist in Nederland. Met al die originele sfeerdocumentaires afgelopen weken over een boerin die aan de koningin schrijft, over drukbezette moeders en hun verwende kinderen, over oude vrouwen die terugkijken op hun leven, over bejaarden, had dat er wel van af gekund, niet zo origineel maar wel zo nuttig.

( a d v e r t e n t i e s )