NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Bang hoeven journalisten niet te zijn voor De leugen regeert, een programma over fouten van de pers. Voorzover er van een blunderregime sprake is, houdt presentator Felix Meurders het in stand.

Eerst behandelt hij een aantijging tegen de pers, dan volgt een poging tot weerlegging, maar uiteindelijk weet je niet wie er gelijk heeft. Alleen bij tegenstrijdige berichtgeving over de stand van de wedstrijd Culemborg '67 tegen HMS lukt het de redactie nog wel eens de toedracht te achterhalen. Vaak eindigt de kwestie onbeslist door gebrek aan eigen onderzoek. Een forum van twee vooraanstaande journalisten moet het zaakje rechttrekken door een mening te geven, maar dat blijft gissen.

Het verbaasde mij niet toen gisteren zelfs de camera's het begaven. Alleen het grote overzichtsshot van de zaal in het Amsterdamse Felix Meritis was nog te zien. Wel grappig, zo'n vrijwel lege kijkdoos met wat roerloze figuren aan tafels tegenover elkaar.

Na reparatie kwam er weer zo'n kwestie die niet werd opgehelderd. Documentairemaker Thom Verheul had voor een film samen met een berouwvolle SS'er de herdenking van de Puttense razzia en massamoord bezocht. Hij werd herkend en er kwam een foto van in de krant. Heel Putten woedend. Waarom waren ze er niet van op de hoogte gesteld? Nou bleek dat Verheul wel toestemming had gekregen van het bestuur van de organiserende herdenkingsstichting. Die had geadviseerd om het niet aan de grote klok te hangen. Bovendien was er dan zoveel drukte ontstaan dat Verheul niet meer in alle rust had kunnen filmen. Tegenover Verheul zat een woedende Puttenaar die in de oorlog het concentratiekamp had overleefd. "Zou u zich verzoenen met de duivel?" vroeg hij aan Verheul. "Ja", zei die. Mij lijkt dat niemand verplicht kan worden om zich te verzoenen met zijn beul. Dat moet aan de slachtoffers zelf worden overgelaten. Zeker de beul zelf kan zich niet opdringen. Eerst houdt hij een dodelijke razzia, dan komt hij weer storen met zijn gewetensnood en behoefte aan vergeving. Maar in dit geval had de herdenkingsstichting het zelf goedgekeurd. Dus verwacht ik in zo'n programma toch minstens een vertegenwoorder van die stichting. Ik zag eerder een documentaire van Puttenaren die zelf onder begeleiding van hun kerk naar het Duits dorpje gingen waar ze heen waren gevoerd om daar te praten met leeftijdsgenoten. Ook de boze Puttenaar sprak over dergelijke initiatieven. Verder kregen we daar niets over te horen en na een discussie van ruim vijf minuten moesten hoofdredacteuren Nico Haasbroek van het NOS-journaal en Harm Taselaar van RTL4-nieuws al zeggen wat ze ervan vonden, geen benijdenswaardige taak.

Wel raak vond ik het itempje over de uitspraak van Zorreguieta dat hij geen afstand nam van zijn verleden. Dat bericht stond ook in deze krant. Correspondent Jan Thielen had Zorreguieta gebeld en die ontkende dat hij het tegen het Argentijnse sensatieblad Noticias had gezegd. Het bericht waar de uitspraak in stond, barstte van bewijsbare fouten. Ondertussen had deze twijfelachtige bron in Nederland wel na verspreiding door het persbureau ANP een golf van verontwaardigde politieke reacties veroorzaakt. Dat gebeurt vaker. In plaats van dat verschijnsel van de loze bermbrand uit te diepen, interviewde Meurders koningshuisspecialist Peter Rehwinkel, maar die had geen omstreden uitspraken gedaan.

Voor de berichtgeving over de begrafenis van onderwereldfiguur Sam Klepper werd de dubieuze misdaadschrijver Bas van Hout als onafhankelijke arbiter uitgenodigd. Die heeft in De Telegraaf met zijn internetsite een rouwadvertentie voor Klepper geplaatst, dus we weten aan welke kant hij staat. Hij uitte zijn zorg over het traumatiserende effect dat koppen als 'Wie volgt?' op onderwereldfiguren zou hebben. Hij kan het weten, maar wil ik het horen? Zegt het iets over de pers? Meurders zou zijn eigen programma eens aan een onderzoek moeten onderwerpen, te beginnen met de rol van Van Hout.

( a d v e r t e n t i e s )