T V V O O R A F :
De experimentele leegte van BNN
EDO DIJKSTERHUIS
EXP geeft jonge
programmamakers de ruimte. EXP probeert clichés te omzeilen. En
EXP is - houd u vast - experimenteel. Dat is in ieder geval wat omroep
BNN te zeggen heeft over het programma dat vanavond gewijd is aan het
derde deel van het vierluik Deutschland is cool.
En inderdaad. De camera's draaien lustig om hun assen, de montage wemelt
van de jumpcuts en het beeld vertraagt te pas en te onpas tot
slowmotion. Dat is meer dan gezegd kan worden van de gemiddelde
uitzending van Van gewest tot gewest, maar de inzet van dit
soort technieken zal de gemiddelde videoclipkijker niet stijl
achterover doen slaan. Het experimentele van het programma zit hem dus
niet in de vorm.
Misschien moeten we het zoeken in de inhoud. Deutschland is cool wil
volgens presentatrice Isolde Hallensleben niet zwaar op de hand zijn en
het niet hebben over Rotterdam, gejatte fietsen of skinheads. Alle
stereotypen worden echter wel even genoemd, en met zo'n overgave dat je
je afvraagt hoe accuraat de observatie van het CBS is dat het anti-
Duitsergevoel onder jongeren op z'n retour is.
Maar ook als het niet over de oorlog gaat, weet het programma zich niet
te ontworstelen aan de clichés. Een met flarden
Polygoonjournaal doorsneden itempje over de val van de Muur komt
niet verder dan een constatering in de trend van 'nou, en hier stond-
ie dus'. En een vergelijkende warentest tussen Oost-Duitse tweetakt
auto's neemt meer tijd in beslag dan de drie zinnen die worden besteed
aan de economische problemen van het herenigde Duitsland. De
flinterdunne rode draad die door dit stuurloze allegaartje aan
onderwerpen loopt is de vaak herhaalde maar nooit beantwoorde vraag of
Duitsers humor hebben.
Deutschland is cool is een programma van experimentele leegte. Zelfs de
aanstootgevendheid van een Robbie Muntz die met Zyklon B-flessen door
Wenen zeult is te prefereren boven deze gênante nikserigheid. Wat
dat betreft is Isolde Hallensleben - naam in o zo originele Gothische
letters onder in beeld het ideale boegbeeld. Met haar albinoblonde
haar, roze glittervestje en rasperige randstedelijke tongval steekt ze
menig Big Brother-kandidaat naar de kroon wat betreft smakeloos
exhibitionisme. Het absolute dieptepunt is haar poging om in het Engels
- "mijn Duits is niet zo goed" - bezoekers van een stand-up comedy
café te verleiden tot het vertellen van een grap. Dat niemand
deze beledigende nitwit van het podium trekt zegt meer over de koelheid
van de Duitsers dan het hele programma bij elkaar.
EXP, Ned.2, 0.05-0.30u.