NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Dit stukje is een eerbetoon aan iemand wiens grote talenten grof worden onderschat, niet door zijn miljoenenpubliek maar door de politiek, de journalistiek en de wetenschap. Ik heb het over misdaadbestrijder Peter R. de Vries.

Gisteren zag ik de geweldenaar zomaar aan tafel bij Sonja Barend en dat bleek toch een beetje zonde van zijn tijd. De presentatrice liet ook drie andere gasten aan het woord, onder wie een dom professortje uit Leiden en een klungelende advocaat. Op gegeven moment werd het de intelligente Peter R. de Vries wat te veel. "U heeft me uitgenodigd om wat te vertellen en dat wil ik graag doen", zei hij ongeduldig. In de tijd dat hij daar zat, had hij wel drie moorden kunnen oplossen.

Onze held had het moeilijk. "Tjonge tjonge, wat bent u slecht geïnformeerd", zei hij tegen het advocaatje tegenover hem. "Ik praat tenminste over zaken waar ik verstand van heb," beet hij het professortje (strafrechtspecialist T. A. de Roos uit Leiden) toe. "Pfff", verzuchtte hij later nog eens. Het programma ging over het kort geding van De Vries tegen het Groningse Openbaar Ministerie. Dat heeft namelijk zijn advies niet opgevolgd om geheel vrijblijvend het DNA van 20.000 omwonenden bij Kollum te onderzoeken op betrokkenheid bij de moord op Marianne Vaatstra. Als je niet doet wat Peter R. de Vries zegt, handel je onrechtmatig. Niet alleen jegens 700.000 kijkers maar ook tegen de samenleving in het algemeen. Ik hoop dat de kortgedingrechter beter is dan de rest van de magistratuur. De moordenaar zal dankbaar gebruik maken van de domheid van de officier van justitie en weer onverbiddelijk ergens in Gotham City toeslaan. Peter R. de Vries had - die gewoonte heeft hij van zijn contacten bij de onderwereld afgekeken - advocaat Abraham Moszkowicz meegenomen. Samen schudden ze onbegrijpend het hoofd over zoveel sulligheid. Dat deden ze knap. Zoals je in maffiafilms de boss en zijn consigliere het hoofd ziet schudden als de ander weigert te vertellen waar het geld ligt. Moszkowicz legde uit ("kleine correctie" op Sonja Barend) dat politie en justitie "niet tekortschieten". Nee, ze handelen alleen onrechtmatig door slimmer te willen zijn dan zijn cliënt. Mr. N. Heidanus, het groentje aan de overkant van de tafel, stelde vast dat Anker, de advocaat van de familie Vaatstra, geen kort geding had aangespannen. Moszkowicz liet hem nauwelijks uitpraten over deze "onwaarheid". "Het is aan Anker niet gevraagd", zei hij. Logisch, lijkt me, de Vaatstra's en het openbaar ministerie denken alleen aan hun eigen belang, terwijl Peter R. de Vries er zit voor ons allemaal. Nog vers in de herinnering ligt de flater van de politie bij een gijzeling in Helden. Ze lieten Peter R. de Vries niet bemiddelen. Dat het toch goed afliep, is meer geluk dan wijsheid. Er kwamen toen nog pietluttige vragen of de rol van bemiddelaar te verenigen was met de rol van journalist. Maar De Vries is allang geen journalist meer. Hij is volkstribuun en openbaar aanklager, belangeloos en objectief. Hij voelt aan wat er onder de mensen leeft. DNA-onderzoek is populair.

Later op de avond bleek in Het Referendum uit een peiling van de universiteit van Rotterdam dat volgens 87 procent van de Nederlanders het DNA van elke veroordeelde misdadiger in een databank moet worden opgeslagen. De aanwezige Kamerleden Van de Camp (CDA) en Dittrich (D66) hadden de uitslag kunnen voorspellen. Al die mensen zullen graag opdraven voor onderzoek aan bloed en wangslijm. Als het te vaak moet, kunnen ze net zo goed meteen het DNA van iedereen bewaren. Alleen Femke Halsema van GroenLinks had bedenkingen. "Iedereen denkt dat de criminaliteit zal afnemen en het ophelderingspercentage zal toenemen. Geen van beide is echt waar", protesteerde ze. Dat leek me spelbederf voor zo'n prachtige avond over het DNA. Waarom had ze het niet eerst kortgesloten met Peter R. de Vries?

( a d v e r t e n t i e s )