Een intellectueel

Door HERMAN KUIPHOF
ROTTERDAM, 10 OKT. Elek Schwartz, die langer dan vele anderen, namelijk van 1957 tot 1964 bondscoach van het Nederlands elftal was en bovendien de eerste functionaris die zonder keuzecommissie te werk mocht gaan, was een boeiende man. Hij heeft ooit geprobeerd mij de geheimen van de quadratuur van de cirkel uit te leggen (met gering succes) en mij ook rijper proberen te maken voor het kunnen genieten van schilderijen (met iets meer resultaat).

Een artistiek aangelegde man, die zich als voetbaltrainer terdege moest aanpassen aan de interessen van zijn spelers. Begin oktober overleed Elek Schwartz. Hij werd 91 jaar. De KNVB maakte dat gisteren bekend. Schwartz was als bondscoach de opvolger van George Hardwick, eens de aanvoerder van Arsenal, die het bij ons slechts kort uithield. En hij werd opgevolgd door een andere Brit, Dennis Neville, die het Nederlands elftal erbij deed. Want hij bleef trainer van Holland Sport. Schwartz was afkomstig uit Reikas, een stad in een grensstrook die dan weer bij Roemenië hoorde, dan weer bij Hongarije. Misschien mede daardoor kon hij goed relativeren. Onder zijn leiding waren de resultaten in 49 wedstrijden van het Nederlands elftal nogal wisselvallig. Winst op de Belgen (4-0) en zelfs 9-1 (de beroemde Feyemoord) vielen min of meer weg vergeleken bij ontluisterende nederlagen tegen de Hongaren (0- 3), de Tsjechen (4-0) en de West-Duitsers in Keulen (7-0).

Oom Elek kreeg een koosnaampje van de spelers maar had de pech dat Abe Lenstra en Faas Wilkes in hun nadagen verkeerden, evenals Cor van der Hart. Hij was een bewonderaar van gestileerd voetbal op techniek gebouwd. Zelf was hij een bekwame professional geweest in Frankrijk, een land dat hij zeer bewonderde en waar hij zijn laatste jaren sleet.

( a d v e r t e n t i e s )