NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

DANIËLLE PINEDO
Hoe kinderen de dupe worden van een echtscheiding. Dat zou de ondertitel kunnen zijn van de documentaire Meneer versus mevrouw van Claudine Bories. Een jaar lang volgde de Franse documentairemaakster het getouwtrek van vijf paar ex- echtelieden om het enige dat hen na jaren van strijd nog bindt: de kinderen.

De ouders ontmoeten elkaar op last van de rechter wekelijks in een grauwe benedenflat in het Franse Bobigny. Daar wordt het kind, onder het toeziend oog van een bemiddelaar, uitgewisseld. "In het belang van het kind", aldus justitie, die speciaal voor dit doel de organisatie AADEF Mediation - 'pour l'enfance et la famille' - oprichtte.

Al in de eerste minuten van Meneer versus mevrouw wordt duidelijk hoe zwaar het bezoekrecht van de voogdijloze ouder weegt. Ook als dat recht haaks staat op het belang van het kind. "Logisch dat u van streek bent, laat u niet uit het veld slaan", zegt een bemiddelaarster tegen een vader wier zoon Yacine weigert met hem mee te gaan. Ze werpt een vluchtige blik op het ineengedoken kind, constateert dat het "innerlijk verscheurd is", en trekt zich met haar cliënt terug om een nieuwe strategie te bepalen. Ook de peuter Nicolas wordt hardhandig met wat krijtjes in de richting van zijn vader geduwd. De jongen is boos, maar zijn vader heeft ook rechten: hij wil een relatie opbouwen met zijn kind. Waarom Nicolas zijn vader mijdt interesseert de bemiddelaarster niet. Het wegwerpgebaar - niet zeuren mamakindje - spreekt boekdelen.

Soms ook wordt een ouder het slachtoffer. Zo stuit Laurence, de enige voogdijloze moeder in de film, op een muur van onbegrip. Wil ze in de vakantiemaanden niet vissen met haar zoon? Wat een gebrek aan liefde! Iedere minuut samenzijn is meegenomen, hoor je de bemiddelaarster denken. Later legt de wanhopige moeder uit dat ze haar zoon mist, dat zij hem "tien jaar heeft verzorgd". Ze vindt het moeilijk om zich tegenover hem te uiten. "Komt hij hier vanwege mij?", vraagt zij zich vertwijfeld af, terwijl haar zoon in de gang een balletje trapt. "Of vanwege de andere kinderen? Misschien verwacht ik te veel van hem." De bemiddelaarster knikt goedkeurend: "Ik ben blij dat u toegeeft dat u een probleem heeft. Kopje koffie?"

Wat beoogt de documentairemaakster met haar film? Het antwoord op die vraag wordt niet gegeven. Meneer versus mevrouw moet het hebben van de stille gebaren: voormalige geliefden die hun hoofd afwenden als ze elkaar in het voorbijgaan passeren; een kind dat in slaap valt tijdens het bezoekuur van haar vader; een moeder die handenwringend toekijkt hoe haar kind en ex richting speeltuin vertrekken, want 'ik vertrouw hem niet'. Maar waar die gebaren voor staan wordt de kijker nooit duidelijk. Achterdocht, wraak? Of misschien toch terechte angst dat de motieven van de ander niet deugen?

Meneer vs. Mevrouw, Ned.1, 22.52-23.56u.

( a d v e r t e n t i e s )