NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Spannend was Buitenhof gisteren beslist en educatief vond ik het ook. In twintig minuten werd scherp de grens tussen democratisch rechts-liberaal en ondemocratisch extreemrechts getrokken.

Wanneer gaat de politiek over de schreef? Tegenover Filip Dewinter van het rechtse Vlaams Blok was niet alleen de gebruikelijke institutionele racisme-bestrijder gezet, in dit geval de Vlaamse ex-dominicaan Johan Leman, maar ook de geachte afgevaardigde Henk Kamp die voor de VVD de portefeuille immigratie en asiel beheert. Hij zat zichtbaar te popelen om eindelijk het vaak verspreide misverstand te bestrijden als zou hij de Nederlandse vleugel van Filip Dewinter vormen. Ik ben blij dat Nederland geen Dewinter-partij heeft maar dat gaat wel ten koste van veel vrijheid van meningsuiting. Nergens zijn de justitiële restricties op onaangename uitspraken zo groot. In dat licht was dit debat nuttig: om eens goed uit te testen waarom extreemrechtse uitspraken zo onaangenaam zijn. Terwijl buiten demonstranten hard tegen fascisme scandeerden, opende presentator Peter van Ingen met de laconieke opmerking: "Uw bezoek aan Nederland is niet geheel onopgemerkt voorbij gegaan" en meteen gebeurde het: een man in pak gooide een bruin goedje over het gezicht van Dewinter. Een vrouw greep de microfoon uit Van Ingens hand en begon te tetteren dat er buiten werd "gemanifesteerd" en binnen ook en dat Filip Dewinter sprak, wat ik al kon zien, waarop Van Ingen met kracht de microfoon uit haar hand rukte. Dewinter zat lijdzaam in martelaarshouding met de zachte chocolade als een geschminkte brandwond over de helft van zijn gezicht. De BRT heeft het die avond uitgezonden, het Nederlandse avondnieuws herhaalde het en het zal zijn fans niet zijn ontgaan. Hij zei woedend aan Van Ingen dat hij dit moest hebben "geënsceneerd". Van Ingen stelde een half uur uitstel voor. Die tijd zat ik uit. Boris Dittrich sprak over de gegijzelde journalist, telefoontoezichthouder Arnbak over de Europese afzijdigheid van zijn geboorteland Denemarken, interessant, maar ik kon mijn gedachten er niet bij houden. Ook Van Ingens stem klonk nog gespannen. Na een half uur was Dewinter omgekleed. De opwinding kwam direct terug toen Kamp op hoge toon dreigde op te stappen als Van Ingen de leutige typering "vol is vol" voor hem niet onmid-del-lijk terugtrok. Dat gebeurde en zo half in het gesprek mocht Kamp, die zich zichtbaar had zitten opvreten, losbarsten tegen het Vlaams Blok dat "niet deugt". Het verschil hangt op het nationaliteitsidee. Voor het Vlaams Blok bestaat de natie alleen uit autochtonen en autochtone cultuur, voor de VVD uit autochtonen en allochtonen. Kamp: "Volgens het Vlaams Blok moeten vreemdelingen zich volledig aanpassen. Ze zeggen, alles wat voor jou belangrijk is en bij jou hoort, is niet belangrijk voor ons en moet je opgeven. Ze zeggen eigen volk eerst in werk, huisvesting en sociale verzekering. Er zijn dan twee soorten mensen, eersterangs en tweederangs. Als je tweedeling, instabiliteit en onveiligheid wil, dan moet je dit soort dingen doen. Er zijn wel problemen met integratie en immigratie maar die moet je oplossen. Meneer Dewinter maakt dat alleen maar moeilijker." Daar had de spreekvaardige Dewinter niet van terug. Landgenoot Leman, de 'inquisitiepater' die niets dan lof had voor de Belgische regering, had hij routineus weggewuifd maar hier zweeg hij. Als demagogische kameleon had hij zich gretig bediend van de argumentatie van Bolkestein en van de essayist Paul Scheffer maar nu bleek hoe groot de kloof is tussen hem en die twee. Het Journaal had nog later een shot van Dewinters vernielde auto met op de achterbank het boek De zoon van Rudolf Hess.VVD'er Kamp staat dichter bij de PvdA dan bij Dewinter. Kamps betoog was veel effectiever dan de rotjes waar de demonstranten het buiten mee onderbraken. Een les in de democratie. Die beschermt ook minderheden. Lang heb ik niet meer zo vol spanning naar Buitenhof gekeken.

( a d v e r t e n t i e s )