T V V O O R A F :
Moeilijk qua respect
DANIELLE PINEDO
Wat kan een radiodocumentaire
over de problematiek van Antilliaanse jongeren in Nederland toevoegen
aan wat de gemiddelde luisteraar al lang weet: een relatief hoog
percentage van hen is werkloos, drugsverslaafd en loopt de kans
vermoord te worden door een leeftijdgenoot. De meesten hebben weinig
opleiding en zijn de Nederlandse taal niet machtig. Aan hun exodus lijkt
bovendien geen eind te komen.
Criminaliteit onder Antilliaanse jongeren was lange tijd een non-
issue in Nederland. Antillianen zijn tenslotte Nederlandse
staatsburgers - het lag voor de hand dat zij de Nederlandse taal
beheersen en bekend zijn met de overzeese cultuur en omgangsvormen.
Daar kwam verandering in na de uitlatingen van Eric Nordholt, begin
1993. Volgens de toenmalige Amsterdamse hoofdcommissaris zouden de
Curaçaose autoriteiten delinquente Antillianen 'lozen'. Diverse
instanties startten onderzoek naar de achtergrond van wat Nordholt
omschreef als "de oververtegenwoordiging van Antilliaanse jongeren bij
gewelddelicten". Ging het aanvankelijk nog om de aard en omvang van het
probleem, langzaam verschoof de aandacht naar de oorzaken.
Ook documentairemaker Jos Lubsen doet een - vluchtige - poging tot
verheldering in Antilliaanse jongeren in Nederland. Waar een
sociologe als Marion van San jarenlang in de huid van zestig
Antilliaanse jongens kroop, spreekt hij er een paar aan op een muurtje,
in de Dordtse wijk Oud-Krispijn. In deze wijk vielen vorig jaar een
aantal doden tijdens schermutselingen tussen Antilliaanse jongeren en
de politie. "Waarom woon je niet meer thuis? ", vraagt hij aan een 17-
jarige jongen die voor zich uitstaart en het duidelijk moeilijk heeft.
"Mijn moeder en ik hebben dezelfde karakters, dat schiet niet op",
antwoordt de jongen verveeld.
Lubsens documentaire is geen sociologische studie. Toch kun je je
afvragen of hij bekend is met het onderzoek naar de problematiek van
Antilliaanse jongeren. Achter de opmerking van een Antilliaanse
welzijnswerker dat het in Nederland , ,moeilijk is qua respect",
schuilt, zoals sociologe Van San eerder aantoonde, een ingewikkelde
gedachtetrant. Veel Antilliaanse jongens komen volgens de onderzoekster
in de problemen omdat zij geweld legitimeren wanneer hun eergevoel of
de seksuele eerbaarheid van hun moeder in het geding is. De term
'respect' verwijst dan ook niet alleen naar de discriminatoire houding
van witte Nederlanders - macamba's - maar ook naar die van
Antillianen onderling. Meer succes heeft Lubsen met het ontkrachten van
onjuiste veronderstellingen. Zo ontdekt hij dat Antilliaanse jongeren
verplicht zijn tot het volgen van een inburgeringscursus. De directeur
van het steunpunt Forsa, Minka Simmons, spreekt zich in het begin van
de documentaire uit tegen zo'n maatregel. Het zou "tegen alle
mensenrechten indruisen". Maar minister van Boxtel helpt haar uit de
droom: "Inburgering is verplicht voor álle migranten, inclusief
Antilliaanse jongeren." Ook met Simmons' veronderstelling dat
'Antillianen massaal in de problemen zitten' maakt de bewindsman korte
metten. "Er wonen 100.000 Antillianen in Nederland. Met het merendeel
gaat het uitstekend."
Antilliaanse jongeren in Nederland, donderdag, Radio 5, 13.05-
13.45u.