NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

MARISKA GRAVELAND
"Totaal nutteloos", noemde de zwaarmoedige bergbeklimmer Reinhold Messner zijn duel met de hoogste toppen ter wereld in Werner Herzogs documentaire Gasherbrum - The Dark Glow of the Mountains (1984). Sterker nog, zei hij, alpinisme is een degeneratieverschijnsel van onze maatschappij die zich deze luxe kan permitteren, want geen enkel bergvolk haalt het in zijn hoofd om zonder enige reden een berg te beklimmen.

Nutteloze dingen zijn vaak wel aangenaam om naar te kijken, dus dat geldt zeker voor een expeditie naar de top van de Killer Mountain, alias Savage Mountain, alias Death Mountain. Voluit heet deze op een na hoogste (8611m) en volgens experts gevaarlijkste berg ter wereld, Karakoram Peak No.2. Het veelal gebezigde K2 is een klinische naam voor een reus die ook dienst doet als begraafplaats voor 54 expeditieleden. Slechts 189 mensen haalden de top.

De nooit in Nederland uitgebrachte speelfilm K2 is een scenaristisch niemendalletje. Maar zoals te verwachten valt bij een film die zich tussen lawines en gletsjers afspeelt, worden de liefhebbers van ijs, sneeuw en vergezichten wel op hun wenken bediend. Wat bezielt klimmers om vrijwillig de Death Zone (boven de 8000 meter) op te zoeken, waar mensen niet horen te zijn, waar hun bloed als stroop wordt, om uiteindelijk dronken van vermoeidheid naar de top te wankelen of door één misstap neer te storten? Echt veel wijzer worden we niet, maar eerzucht lijkt de voornaamste reden, als we ten minste deze film mogen geloven.

Dat laatste is niet altijd makkelijk: als realistisch document valt de film door de mand op het moment dat het hoofdpersonage dommig om zich heen kijkt en zegt: "Hé, zijn we al op 20.000 voet?" Ook is het 'we're gonna make it'-gehalte hoog, om maar te zwijgen van de gitaarsolo's die veelvuldig galmen, in een armzalige poging om een muzikaal equivalent van de steile bergwand te zijn.

Het meest diepzinnige moment van dit bergbeklimmerstranendal breekt aan als een klimmende professor de bergsport vergelijkt met het beoefenen van de natuurkunde: "Er zijn geen echte antwoorden, maar toch blijf je ernaar zoeken." Nogal nutteloos is het bergbeklimmen dus ook volgens deze fictieve alpinist. Maar hoe erg is dat eigenlijk? Er schuilt een vreemd soort schoonheid in het bedwingen van het bijna-niets, de ijle lucht. En schoonheid heeft geen reden nodig.

K2 (Franc Roddam, VS, 1991), BBC1, 0.35-2.25u.

( a d v e r t e n t i e s )