NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Tv-kijkers zijn al meer dan een week getuige van een paar partijtjes bluffen en dreigen. Een epidemie die zich over heel Europa uitbreidt, van terreurzaaiers, vrachtwagenchauffeurs, ministers van Financiën tot Kamerleden. De blik van de camera gaat heen en weer: komt het nog tot een treffen? Een soort Jerry Springer, maar dan wereldwijd.

In Frankrijk was het oorlog. Die is afgelopen, maar in Nederland werden publieksvriendelijke "signalen" gegeven, hier en daar wat acties. Was de voorzitter van de onafhankelijke rijders verantwoordelijk? Hij had er wel begrip voor, zei hij voor het Journaal. Hij zei dat het "water niet aan de lippen staat, maar tot aan de haargrens". Ik zag vrachtwagenchauffeurs camerabewust langs de autobaan lopen in die staat van lichte opwinding die bij een actie hoort. Ook de voorzitter van de grotere bedrijven gaf een verbaal signaaltje voor de televisie dat het erg was. Maar in de VPRO-rubriek 7 Dagen zag ik afgelopen zondag de directeur van de gigant Vos Logistics, tevens vice-voorzitter van de grote vrachtwagenbedrijven, bekennen dat de hoge olieprijs hem "in de kaart speelt". Dat was een bekentenis die meer uitleg vereist. Hij maakt nog steeds winst, zei hij en binnenkort zou hij een groot Frans vrachtwagenbedrijf overnemen, omdat die het alleen niet vol kon houden met die hoge olieprijs. Over die financiële kant van het vrachtrijden, de verschillen tussen vervoersgiganten en eenmansbedrijfjes, zou ik wel meer willen weten. Kan zo'n groot bedrijf efficiënter werken en vrachtritjes besparen die de eenmanszaak wel moet uitvoeren? Waarom zijn de Waalse eenmansrijders bozer dan de Vlaamse? Al die files, signalen en dreigingen zijn spannend, maar bieden weinig informatie. Is de olie nu werkelijk zo duur vergeleken met vroeger als de inflatie daarvan wordt afgetrokken? Of zijn er dankzij de lage olieprijs teveel marginale bedrijven in stand gebleven? Helaas blijft het bij het registreren van signalen. De begripvolle energie- expert van instituut Clingendael, Coby van der Linden, is waardevol, maar er valt meer te zien. Waarom niet zelf naar de OPEC-vergadering om de ministers te interviewen? Gisteren zag ik op het Journaal slechts een kort citaat van de Iraanse olieminister; hij vond dat de Westerse regeringen nu maar eens accijns moeten inleveren. Volgens eurocommissaris Bolkestein zou zo'n actie het verkeerde "signaal" geven aan de olielanden. De Europese ministers van Financiën lieten zich en bloc filmen in Brussel, solidair tegen verlaging van de accijns. En zo gaat het heen en weer, van beeld naar beeld. Wie wijkt?

Ook bij de Molukkers wordt druk gesignaleerd. Eerst de jongeren die voor de televisie dreigden dat er slachtoffers en zelfs doden zouden vallen als de Nederlandse regering niets meer zou ondernemen om de Molukken in Indonesië te redden. Ze hadden al weken gedreigd, ook anoniem, maar pas op donderdag, toen premier Kok de VN toesprak, kregen ze de volle aandacht van de televisie. En ze werden meteen bediend. In Koks toespraak voor de Algemene Vergadering kwamen de Molukken nog niet ter sprake maar in zijn latere rede voor de Veiligheidsraad wel. Gelukkig werden die twee dreigende Molukse jongeren opgepakt. Een kwarteeuw geleden werden door Molukse jongeren onschuldige burgers doodgeschoten en een schoolklas gegijzeld.

Netwerk had een portret gemaakt van de Belgische minister van buitenlandse zaken, Louis Michel. Net nu hij met de boycot tegen Oostenrijk bakzeil haalt. Maar geen nood, hij heeft laten zien dat Belgen niet meer verlegen zijn. Hij volgt het Nederlandse voorbeeld van ethische bevlogenheid. Maar hij ziet er niet uit als zo'n volkoren Nederlandse prediker, hij is poezelig dik in zijn pak, zacht grijs bebaard. Hij wil "alleen België op de kaart plaatsen omdat België dat verdient". In Oostenrijk blijft alles zoals het was. Maar hij heeft toch maar gesignaleerd. Of hij naar het premierschap streeft, wil hij niet zeggen.

( a d v e r t e n t i e s )