NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

ELLEN DE BRUIN
Wat bezielt de Belgen om tussen 21.30 en 23.00 uur een kinderfilm uit te zenden? Unstrung Heroes bevat allerlei elementen die je in een klassiek jeugdboek of in een Tina Topstrip, maar dan voor jongens, zou verwachten.

De hoofdpersoon is een Kees-de-jongen-achtige met een goed hart, te weinig zelfvertrouwen, en een klein zusje dat nog bijna niks kan. Hun vader (John Turturro) is een wereldvreemde uitvinder die de meest bizarre creaties uit de schuur tovert, zoals een tent met afstandsbediening die je over je bed kunt laten zakken. Veel uitvindingen mislukken, maar vader kan wel erg goed snauwen als de kinderen in de weg lopen.

Moeder (Andie MacDowell) is vóór alles lief en mooi. Ze danst altijd terwijl ze de ochtendpannenkoeken bakt. Plotseling wordt ze heel ziek. Een zware verkoudheid, zegt vader, maar geleidelijk aan wordt duidelijk dat ze doodgaat. Er komt een nare huishoudster die alleen oneetbare, poepbruine pannenkoeken kan bakken. De kinderen jagen haar weg.

Zó verteld lijkt het verhaal nogal stereotiep. Maar dat wordt doorbroken door vaders twee broers. Die zijn stapelgek. Ze komen op een feest met op een stokje geprikte boomblaadjes als kado - wat is dat? vraagt iemand, en dan zeggen ze: "a series of leaves with a stick through it to hold them together". Ze sparen plastic ballen uit het riool omdat je daarin kindergeluiden zou kunnen horen, zoals de zee in een schelp. En ze wonen met zijn tweeën in een hotelkamer die zo systematisch met kranten is volgestapeld, dat het er wel een doolhof lijkt. Ook deze ooms zijn natuurlijk eendimensionale karakters, zo weggelopen uit een sprookje. Maar dan uit een ander soort sprookje - uit Caro & Jeunets Delicatessen, of uit een Alex van Warmerdam-film. Hun totale absurdisme contrasteert zo sterk met het gezinnetje, dat het verontrustend is. Ineens hoeft niets meer in elkaar te zitten zoals je verwacht, niets is meer zeker. En dat is eng, in wat er uitzag als een kinderfilm.

Sentimentaliteit en absurdisme zijn niet goed gemengd in Unstrung Heroes; de film lijkt af en toe één grote stijlbreuk. En de politiek correcte boodschap dat het beter is om gek te zijn dan om bij de groep te horen, ligt er wel heel dik bovenop. Maar in elk geval wordt langzaam duidelijk waarom deze film niet overdag wordt uitgezonden. Zoveel ambivalentie kun je de tere kinderziel niet aandoen.

Unstrung Heroes (Diane Keaton, 1995, VS), Canvas, 21.20-22.55u.

( a d v e r t e n t i e s )