NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

MARK HOOGSTAD
Zwemfanatici hebben het vast en zeker nog wel ergens op de plank staan: Zwemmen om van te watertanden van de hand van Erica Terpstra. Het is een persoonlijk relaas, opgetekend in 1966, van de vrije-slagzwemster van HZ&PC uit Den Haag die terugblikt op een carrière in de topsport. Een loopbaan die deelnames vermeldt aan twee Olympische Spelen (Rome '60 en Tokio '64) en één Europees kampioenschap (Leipzig '62); alsmede twee medailles, beide behaald in Tokio: brons (4x100 vrij) en zilver (4x100 wissel).

Het boekje ademt (speciale aandacht verdienen de authentieke badpakken) de geest van de jaren zestig en heeft verdacht veel weg van een handboek voor de beginnende topsporter. Zo strooit Terpstra kwistig met uitroeptekens ("Stelt u zich dat eens voor!") en wijsheden zoals: "Als je hebt gefaald ligt dat volledig en alleen aan jezelf." Of nog fraaier: "Vóór alles moet je evenwel leren te verliezen met een lach."

Benieuwd of de huidige nestor van de Nederlandse zwemploeg, Marcel Wouda, het werkje ooit onder ogen heeft gehad. Het lijkt waarschijnlijk, want niets was de wisselslagspecialist de laatste jaren te dol in zijn zucht naar perfectie. Zo bezocht de inmiddels 28-jarige Brabander een dansschool, nam hij ooit de wijk naar de Verenigde Staten, lag hij op de divan bij een sportpsycholoog, stond hij aan de wieg van het befaamde 'haaienbadpak' en won hij voedingadviezen in bij atletiekgoeroe Henk Kraaijenhof. Met als enige doel: nog harder door het water gaan. Dat lukte, al duurde het even alvorens hij mentaal gehard was: Wouda werd zowel Europees als wereldkampioen en zwom drie jaar geleden bovendien als eerste Nederlander een wereldrecord (kortebaan).

In de aanloop naar de Olympische Spelen, die over ruim een maand in Australië beginnen, leek het RTL5 een aardig idee om twaalf topsporters te confronteren met een oud-topsporter uit dezelfde discipline. Op weg naar Sydney luidt de werktitel van de twaalfdelige serie waarin Terpstra en Wouda morgen het spits afbijten.

Beiden zijn geen onbekenden voor elkaar. Als staatssecretaris van (onder meer) sport was Terpstra in de periode 1990-1998 niet weg te slaan uit de (inter)nationale sportarena's. Waar oranjesuccessen te vieren waren, daar was de VVD-politica, als de onvermoeibare supporter die haar 'kanjers' steevast een hart onder de riem stak. Sporters roemden haar enthousiasme en beseften dat Terpstra wist waarover ze sprak. De bewindsvrouw had in een grijs verleden immers zelf ook te maken gehad met de weerbarstige wetten der topsport.

Maar hoe aardig de opzet ook is en hoezeer Terpstra en Wouda elkaar ook kennen (of misschien juist wel daarom), tot leven willen hun gesprekken voor de camera maar niet komen. De dialogen blijven steken aan de oppervlakte. Dat is jammer, zeker voor wie bedenkt dat maar weinig sporters zovele wegen bewandeld hebben als Wouda. Gaandeweg bekruipt de kijker het gevoel dat heden en verleden zo ver uiteen liggen dat de kloof onoverbrugbaar groot is geworden. Of heeft Wouda Zwemmen om van te watertanden zo vaak doorgebladerd dat hij de inhoud inmiddels kan dromen?

Op weg naar Sydney, dinsdag, RTL5, 22.35-23.05 uur.

( a d v e r t e n t i e s )