NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

BAS BLOKKER
Het lijkt wel of regisseur George Stevens Amerika op schaal liet nabouwen voor Giant. Op grote schaal dan. Texas. De spoorlijn. De huizen, de koeien. Rock Hudson. De lippen van Elizabeth Taylor. Het zijn de proporties van overrompelende rijkdom. En dat is precies waar Giant over gaat. Giant is drieënhalf uur gecondenseerde soap - Gone with the wind in Texas. Het wel en wee van de rijke familie Benedict, veehouders. Het begint als Bick Benedict (Rock Hudson) een paard komt kopen in New England. Hij rijdt met een stoomtrein door het oude, het groene deel van Amerika. Het gras ziet eruit als de opplakzoden bij een modeltreinset.

Bij de familie Lynnton vindt Bick niet alleen zijn paard, maar ook zijn vrouw, Leslie (Elizabeth Taylor). Samen gaan ze naar het gele en lege Texas. Daar is een zuster die Leslie liever ziet gaan dan komen. Er is een oude oom die zich over haar ontfermt. Er zijn Mexicaanse bedienden over wie zij zich ontfermt. Er is een onaangepaste knecht die haar begeert. En er komen kinderen die juist wel of juist niet aan haar hangen.

De boeren en het vee moeten wijken voor de olie. De onaangepaste knecht Jett Rink (James Dean), jaloers op Bick om zijn geld en zijn vrouw, vindt olie op zijn stukje land en wordt de nieuwe heer en meester in de streek. De koeien van de Benedicts zijn verdwenen, het land staat nu vol ja-knikkers. Het was geel, nu wordt het langzaam bruin, de acteurs grijs.

Al deze verwikkelingen lijken in de regie van Stevens minder belangrijk dan het reusachtige landschap en de veranderingen die zich daarin voltrekken. In zijn vorige film, Shane, had Stevens al laten zien wat hij met kleuren en kadrering kon. Hij zet de natuur naar zijn hand en het resultaat is opmerkelijker dan wat hij uit zijn acteurs krijgt. De spelers in Stevens' films zijn vaker vehikels voor de intrige dan dat ze een zelfstandige psychologie mogen ontwikkelen.

Je ziet het al aan de rolverdeling van Giant. Nu denk je: all- star cast. Maar daar vertekent de afstand. Rock Hudson was weliswaar al gewend aan hoofdrollen, maar niet in de belangrijkste films van die jaren. Terecht, want sinds de eerste film waarin hij iets mocht zeggen en waarbij de opnames veertig keer over moesten, is hij een houten klaas gebleven. Mooi, lang, muf.

Elizabeth Taylor zou pas in de tien jaar na Giant een superster worden, en met evenveel zwier mallotige rollen als Cleopatra aannemen, als een glansrol als Martha in Who's afraid of Virginia Woolf.

James Dean, die stierf tijdens de opnames voor Giant, is absoluut de beste hoofdrolspeler. Alle scènes met de jonge Jett Rink zijn stuwende momenten in de film. Na afloop van Giant zul je je Rock Hudson vooral herinneren als iemand die met zijn pyjama aan in zijn eenpersoonsbed ligt te mokken, en James Dean als de broeierige minnaar met zijn overhemd half open.

Giant (George Stevens, 1956, VS), RTL5, 20.25-0.00u.

( a d v e r t e n t i e s )