De Italiaanse homobeweging viert het Gay Pride Festival in Rome als een overwinning op het Vaticaan. Maar veel Italiaanse homo's durven nog steeds niet voor hun geaardheid uit te komen.

Door onze correspondent MARC LEIJENDEKKER

ROME, 8 JULI. "Ze praten steeds over de rechten van de gelovigen die moeten worden gerespecteerd. Maar 2000 jaar lang hebben ze onze rechten genegeerd en ons behandeld als tweederangs mensen. Ook daarom houden we die parade." Voor Peter Boom, een Nederlandse acteur die al jaren actief is in de Italiaanse homobeweging, is het Gay Pride Festival in Rome een overwinning op het Vaticaan. De afgelopen week is er vooral gepraat, met een bonte modeshow dinsdagavond als enige kleurrijke wapenfeit. Maar dit weekeinde is het feest. Er zijn twee grote concerten. En vanmiddag trekt de bonte Gay Pride parade, waar het Vaticaan zo bang voor was, door de eeuwige stad. Niet langs belangrijke kerken. Maar na lang touwtrekken wel langs het Colosseum, dat wordt verlicht als een doodstraf is uitgesproken en daarom een symbool voor de mensenrechten is geworden. En daarmee ook een symbool voor de gelijke berechtiging van homoseksuelen. Dat is een grote overwinning voor de organisatoren. Het Vaticaan gunde hen het Colosseum niet omdat daar christenen voor de leeuwen zijn geworpen. Maar de gemeente is uiteindelijk gezwicht. De organisatoren hadden eerder wel een aantal andere concessies gedaan, zoals het schrappen van een drag queen wedstrijd en een fototentoonstelling over homoseksualiteit en bijbelse thema's. Om te onderstrepen dat de katholieke kerk ook in dit jubeljaar niet haar armen opent voor homoseksuelen, herhaalde de Osservatore Romano, de krant van het Vaticaan, maandag het officiële standpunt. Homoseksualiteit op zich is geen zonde, maar homoseksuele daden zijn dat wel, en het Vaticaan blijft tegen homohuwelijken en adoptie door homoseksuelen. "Ik wil niemand beledigen, maar dit is in mijn ogen een typisch katholieke houding," zegt Boom. "Het mag wel, als het maar niet zichtbaar is, als je er maar niet over praat. Ik vind dat huichelachtig." In de stroom van artikelen en commentaren in Italië zijn deze week wel scheuren zichtbaar geworden in het kerkelijke front. "Er bestaat zoiets als een burgerrecht op je eigen seksualiteit, dat niemand onthouden kan worden," zei Gianni Bazet Bozzo, een bekende priester die adviseur is van oppositieleider Silvio Berlusconi. "De kerk moet dit probleem onderkennen en een nieuwe weg inslaan." In jaren is niet zoveel aandacht besteed aan homoseksualiteit in de Italiaanse media. De kritiek van kerkelijke zijde is contraproduktief geweest. Veel rechtse politici hebben zich achter het Vaticaan geschaard. Maar bij veel linkse politici heeft de kerkelijke lobby tot een tegenreactie geleid: sommigen verzetten zich tegen ieder idee van een clericale staat, anderen verdedigden het recht van homoseksuelen op een gelijke behandeling. Premier Amato, leider van een centrum-linkse coalitie, noemde het festival "niet opportuun". De linkse burgemeester van Rome, Francesco Rutelli, heeft zijn handen van het festival afgetrokken en de beloofde fondsen in kas gehouden. Maar veel linkse politici en vakbondsleiders, onder wie de communistische minister voor Gelijke Kansen, Katia Belillo, hebben toegezegd mee te zullen lopen in de mars. In dat opzicht is het Gay Pride festival al een succes in de ogen van de organisatoren. Het thema is zichtbaar geworden. Maar de mensen wat minder. De coming out waar sommigen op gehoopt had, is tot nog toe uitgebleven. "Ik heb gemerkt dat veel mensen die in stilte homoseksueel zijn, er niets voor voelen om zich met het festival te associëren," zegt Boom. "Er is veel veranderd, en door deze week zal er hopelijk nog veel veranderen. Maar openlijk homoseksueel zijn, is een stap die veel Italianen nog niet durven te zetten."

( a d v e r t e n t i e s )