De gijzeling in de Filippijnen neemt absurdistische wendingen. Inmiddels weet niemand meer wie er allemaal gegijzeld zijn, wat de eisen zijn en wie de leiding heeft.

Door onze correspondent ROBERT GIEBELS

SINGAPORE, 5 JULI. Het begon met Westerse toeristen, nu zijn het ook evangelisten en journalisten die worden gegijzeld door moslimrebellen in het zuiden van de Filippijnen. Althans, daar lijkt het op. Maar zo stellig als de Filippijnse onderhandelaars beweren dat de rebellen hun groep gegijzelden hebben uitgebreid met veertien, zo terloops delen de moslimstrijders mee dat ze van geen nieuwe gijzelaars weten.

De extremistische moslimrebellen van Abu Sayyaf die nu al tien weken tien Westerse toeristen, acht Maleisiërs en twee Filippijnen vasthouden op een klein eilandje doen het voorkomen of het gijzelingskamp een zoete inval is waar iedereen in en uit kan lopen. De laatste bezoekers zijn dertien 'spirituele strijders' van de Jezus Wonderkruistocht-beweging uit de Filippijnse hoofdstad Manila. Zij kwamen deze week om, in naam van Jezus Christus, er bij de islamieten op aan te dringen de twintig gijzelaars zonder bloedvergieten vrij te laten.

Zingend en dansend en met zeventig zakken rijst en drieduizend dollar liepen de evangelisten het gijzelingskamp binnen. Terwijl ze in trance en met de rechterarmen geheven in een steeds hoger tempo de Here Jezus aanriepen, begonnen enkele moslimrebellen zowaar mee te dansen en te zingen. Anderen verbrandden stilletjes het foldermateriaal dat de spirituele strijders hadden meegenomen. Alle zang en dans ten spijt, de gijzelaars kregen de evangelisten niet te zien.

Nu worden ze zelf als gijzelaars beschouwd door de Filippijnse autoriteiten. De leider van de groep, Wilde Almeda, had immers gezegd binnen drie dagen terug te keren en die tijd is om. Een woordvoerder van de beweging verklaarde echter dat de evangelisten van plan waren veertig dagen en nachten in het kamp te blijven "om te bidden, te vasten en te helen".

"Onze gijzelaars hebben niet zo'n zin om te vasten", zei rebellenleider Galib Andang met gevoel voor understatement. De twintig gijzelaars hebben steeds zeer slecht en zeer weinig te eten en te drinken gehad, ze hebben zweren en zijn er ook psychisch slecht aan toe. Vooral nadat de 37-jarige gegijzelde Zuid-Afrikaanse Monique Strydom zaterdag een miskraam heeft gehad. Ze was vijf maanden zwanger. "Maar Almeda en zijn groep mogen net zo lang blijven bidden als ze het kunnen volhouden bij ons in de jungle", verklaarde een lachende Andang, beter bekend als Commandant Robot.

In een geslaagde poging de verwarring compleet te maken, liet weer een andere rebellenleider, de gehandicapte Radulan Sajiron ofwel de 'Eenarmige bandiet', weten dat Abu Sayyaf tien miljoen pesos (een half miljoen gulden) losgeld voor de evangelisten vraagt. Een nog dikker rookgordijn hangt er rond de status van de 48-jarige Andreas Lorenz, een Duitse journalist van Der Spiegel. Bij zijn pogingen om in contact te komen met Abu Sayyaf is hij geslagen en meegenomen de jungle in. Hij is daar tegen zijn wil en wordt derhalve ook als gegijzeld beschouwd. Voor Lorenz is dat de tweede keer: vorige maand werd hij een paar dagen vastgehouden samen met Duitse televisiejournalisten. Na betaling van 25.000 Amerikaanse dollar mochten zij toen gaan.

"Wij hebben die journalist niet", zegt een woordvoerder van Abu Sayyaf echter. Een andere groep zou de man gegijzeld kunnen hebben. Mogelijk om hem 'door te verkopen'. Het gijzelen van mensen en ze vervolgens als koopwaar aan te bieden aan gijzelnemers die een hoger bedrag aan losgeld vragen, is gangbare praktijk in het zuiden van de Filippijnen.

De mistige mededelingen van de gijzelnemers en elkaar tegensprekende regeringsonderhandelaars maken van de eindeloze gijzeling een trieste soapopera. De vertegenwoordigers van de landen waar de gijzelaars vandaan komen, moeten vanaf de zijlijn toezien hoe de Filippijnen op bijna amateuristische wijze hun landgenoten vrij proberen te krijgen. Af en toe is er een communicatiestoornis tussen leger en regering en wordt het gijzelingskamp per ongeluk aangevallen. Dan weer staken de onderhandelaars van president Joseph Estrada hun werkzaamheden, omdat ze boos zijn over de pogingen van de rebellen om de onderhandelingen onder druk te zetten. Bijvoorbeeld door de groep gegijzelden voortdurend te verplaatsen, in tweeën te splitsen en medische hulp tegen te houden.

De behoefte neemt toe onder de Franse, Finse en Duitse ambassadeurs in de Filippijnen om dan maar op eigen houtje met Abu Sayyaf te onderhandelen. "Dat zullen wij niet tegenhouden", liet de ene woordvoerder van de Filippijnse regering weten. "Niets daarvan", zei weer een andere woordvoerder, "wij accepteren geen enkele bemoeienis van de betrokken landen."

( a d v e r t e n t i e s )