NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

MARISKA GRAVELAND
Sommige acteurs timmeren flink aan de weg om een groot oeuvre bij elkaar te spelen, maar worden slechts opgemerkt door het publiek dat de moeite neemt de onderste schappen van de videotheek te bestuderen. Michael Paré is een van die mindere Goden. Ooit werd er nog geapplaudiseerd voor zijn rol als bandleider van een rock 'n' roll-groep in Eddie and the Cruisers, maar Paré zal tegenwoordig bij weinigen het hart sneller laten kloppen.

Een tweederangs acteur is meestal direct te herkennen aan zijn filmtitels. Space Fury, Raging Angels, Deadly Heroes en Lunacop zijn titels die de lading prima dekken, en geen onduidelijkheid laten bestaan omtrent de inhoud en het genre waar Paré zich in thuisvoelt. Ook bij Moon 44 weet je direct welk vlees je in de kuip hebt. In deze lowbudget sciencefictionfilm laat Paré zien wat hij het beste kan: met toegeknepen ogen een sigaretje roken, terwijl de haarlok op zijn voorhoofd de zweetdruppels opzuigt. Dit is gelijk het enige wat Paré de hele film doet, zodat het nooit helemaal duidelijk wordt waarom zijn gezicht eigenlijk zo nat is.

Naar goed gebruik in dit genre, begint de film met lappen tekst die in een sneltreinvaart ons toekomstbeeld schetsen, waarbij niet geschroomd wordt om ingewikkelde intergalactische oorlogen in één bijzin te beschrijven. Paré speelt een eenling die in het jaar 2038 naar een verre maan wordt gestuurd om ervoor te zorgen dat de mijnbouw aldaar niet in handen van een vijandige multinational valt. Dat we niet met de eerste de beste te maken hebben, maar met een ware intellectueel, wordt duidelijk gemaakt door hem te pas en te onpas met een grote stapel klassieke boeken te laten rondlopen. De claustrofobie van het buitenaardse rattenhol waar gevangenen, drugshandelaren en computernerds elkaar dicht op de huid zitten, is de voornaamste emotie, zodat we hier duidelijk te maken hebben met pure pulp.

Paré werd in Moon 44 geregisseerd door Roland Emmerich, die vlak daarna in Hollywood zou doorbreken met Universal Soldier en Star Gate. De Duitse regisseur die zo graag de 'Swabian Spielberg' wil worden genoemd - naar zijn geboortestreek rond Stuttgart - heeft de laatste tijd vooral zijn tanden gezet in sf/monsterfilmpastiches met patriottistische strekking zoals Independence Day en Godzilla. Binnenkort is zijn nieuwste film The Patriot in de bioscoop te zien, met Mel Gibson. Emmerich heeft de bovenste plank wel gehaald, niet met kwaliteit, maar met ontploffingen en star power.

Moon 44 (Roland Emmerich, 1990, VS), Veronica, 21.10-23.00u.

( a d v e r t e n t i e s )