Door onze correspondent MICHÈLE DE WAARD
BERLIJN, 29 JUNI. "Ik hield het voor onmogelijk dat er zo'n lastercampagne tegen mij zou worden opgezet en dat ik als een crimineel zou worden behandeld. Men probeert de zestien goede en succesvolle jaren van de regering-Kohl voor Duitsland te verdonkeremanen."

Deze bittere woorden sprak oud-bondskanselier Helmut Kohl (70) vanmorgen in Berlijn tijdens zijn verhoor door de parlementaire onderzoekscommissie. Kohl betreurde het dat hij zo laat, bijna zeven maanden, na zijn eigen bekentenis in december over de miljoenendonaties door de commissie werd gehoord. Daardoor hadden de "pers en anonieme figuren" ruim baan om een maandenlange vendetta tegen hem te voeren, die zorgvuldig georkestreerd was, zei Kohl. De oud-kanselier was gespannen en zichtbaar aangedaan door de diepe val die hij sinds het begin van de zwartgeld-affaire heeft gemaakt. In zijn eigen partij de CDU is hij als erevoorzitter afgezet. In plaats van dat hij de jaren na zijn kanselierschap als staatsman en groot Europeaan in het publieke leven nog een prominente rol speelt, heeft Kohl zich uit de openbaarheid teruggetrokken in de eenzaamheid van zijn kleine kantoor als Bondsdagafgevaardigde. Van de ereburger van Europa probeert men een haast misdadige persoon te maken, zei Kohl.

Buiten het gebouw van de Katholieke Academie, waar het verhoor plaatsvond, demonstreerden tientallen Berlijners. 'Zwarte rekeningen voor iedereen', 'Kanselier-Kohl, oprichter van de eerste bananenrepubliek Duitsland', stond op de spandoeken van de critici. Er waren ook sympathisanten. Een man die zich had verkleed als de oud- kanselier en in een kooi rondliep, eiste 'Vrijlating voor Helmut!'. Voor de onderzoekscommissie, bestaande uit tientallen parlementariërs van regeringspartijen en oppositie, leverde Kohl een zwaar gevecht. Hij begon met het voorlezen van een 1 uur durende verklaring waarin hij alle beschuldigingen over corruptie en omkoopbaarheid van hemzelf en zijn regering afwees. Kohl bleef bij zijn eerste verklaring, die hij op 16 december 1999 voor de televisie uitsprak. Daarin gaf hij toe dat hij in de jaren tussen 1993 en 1998 als CDU-partijvoorzitter zeker 2 miljoen mark aan donaties had ontvangen, die niet in de officiële jaarverslagen van zijn partij waren verschenen. Volgens de wet moeten donaties van deze omvang worden gemeld. Daarmee had hij een fout begaan "die ik uitdrukkelijk heb betreurd", zei Kohl. Maar de namen van de donateurs wilde hij ook nu niet noemen, omdat hij had beloofd hierover te zwijgen. Vervolgens somde Kohl een hele lijst van voorbeelden op uit de pers van naar zijn mening "valse aantijgingen waarvoor geen enkel bewijs is geleverd".

Kohl zou volgens berichten in de media 500 miljoen mark hebben ontvangen. De vroegere president François Mitterrand zou zijn partij 30 miljoen mark steun bij de verkiezingen hebben gegeven. Siemens zou een aantal jaren 9 miljoen aan de partij hebben overgemaakt. "Allemaal loze beweringen en lasterlijke uitspraken waarvoor nooit enig bewijs is geleverd", zei Kohl.

Het dieptepunt van alle aantijgingen vond Kohl dat hij ervan beschuldigd wordt met zijn vertrouwde pastoor akten uit de bondskanselarij te hebben verdonkeremaand. "Op grond van anonieme beschuldigingen heeft de officier van justitie een onderzoek ingesteld voor huiszoeking bij mij en de pastoor. Met methoden die in een rechtsstaat gebruikelijk zijn heeft dit niets meer te maken."

Het verhoor zal de komende weken worden voortgezet. Maar verwacht wordt dat Kohl van zijn recht om te zwijgen gebruik zal maken hangende onderzoeken van justitie. "De onderzoekscommissie kan op zijn kop gaan staan en elke vraag honderd keer stellen - de heer dr. Kohl zal niets zeggen", had zijn advocaat Stephan Holthoff-Pförtner tevoren nog gezegd. De SPD-politicus Danckert zei dat als Kohl zwijgt overwogen wordt hem te laten gijzelen (totdat hij op vragen antwoordt). De officier van justitie in Bonn heeft een onderzoek ingesteld tegen Kohl wegens de verdenking van kwade trouw en gedurende zo'n onderzoek geldt zwijgrecht.

Gisteren bleek tijdens het verhoor door de parlementaire onderzoekscommissie van de oud-politicus Burckhard Hirsch (FDP) dat twee derde van de documenten in de bondskanselarij vlak voor en vlak na de verkiezingsnederlaag van de CDU in september 1998 zijn gemanipuleerd of vernietigd.

( a d v e r t e n t i e s )