NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

GUIDO DE VRIES
Ogenschijnlijk kost het rijden van een ploegentijdrit weinig moeite. Een sliert van tien renners met gekromde ruggen vormt een geoliede machine, die over het asfalt dendert. "Maar heb je een iets mindere dag, dan is zo'n nummer een martelgang. Ik reed liever een bergetappe met acht cols dan een ploegentijdrit", zegt oud-wielrenner Leo van Vliet.

In de komende Tour de France keert de ploegentijdrit na een afwezigheid van vijf jaar terug. Ter gelegenheid daarvan maakte regisseur Mart Dominicus De Posttrein, een documentaire over de formatie TI Raleigh van Peter Post, die in 1980 beide ploegentijdritten won. Mede dankzij de daaraan verbonden bonificaties behaalde Joop Zoetemelk de eindzege.

Naast Post en soigneur Ruud Bakker komen in de film alle negen leden van het team - de tiende, Bert Oosterbosch, overleed in 1989 - aan het woord. De mannen van Post domineerden eind jaren zeventig, begin jaren tachtig de ploegentijdrit volkomen. Post: "We móesten winnen. We reden niet voor de tweede plaats. Dat deden we nooit." Verzorger Bakker: "Geen enkele ploeg kon tegen TI Raleigh op. Al zette je Bernard Hinault, Sean Kelly, Francesco Moser en noem maar op bij elkaar, dan nog zouden ze tekort komen (...) De petjes voor het podium had ik standaard in mijn zak zitten."

Dominicus toont prachtige beelden en van sommige uitspraken van de groep-Post krijg je kippenvel. Post: "De stemming bij zo'n tijdrit was prachtig. De verzorging, het samenzijn en vervolgens de oogkleppen voor, geweldig." Jan Raas: "Post fokte de sfeer op. Mecanicien Jan le Grand kwam met een doekje met azijn langs, want er mocht geen steentje aan onze banden plakken. Dat maakte ons nerveus, we vielen in het startschot om ongelofelijk te keer te gaan."

De renners van TI Raleigh reden in een enkele waaier (tien man achter elkaar, in 1978 bedacht door Gerben Karstens), terwijl de concurrentie lang in twee 'treintjes' van vijf koerste. Zoetemelk: "De andere ploegen hadden twee man in de wind, wij maar één." De Posttrein van 1980 beleefde een drama in de eerste ploegentijdrit, toen de klimmer Bert Pronk werd gelost en zo veel tijd verloor dat hij uit de strijd werd genomen. In de tweede race tegen de klok begon het team daarom voorzichtiger, zonder dat Zoetemelk en Post het wisten. Het was in strijd met de ideeën van Post, die altijd het maximale van het team eiste. Wegcaptain Raas en zijn toenmalig maatjes Cees Priem en Knetemann ergerden zich er dood aan als iemand zich niet ten volle gaf. Priem: "Iemand die er tot het einde aan hing, maar die je nooit voorin had gezien, moet de volgende keer maar niet meer meedoen." Knetemann herinnert zich een ploegentijdrit in de Tour van 1978. Zijn teamgenoot Klaus-Peter Thaler aasde op de gele trui, moest zich daartoe handhaven in de groep maar weigerde kopwerk. Onder leiding van 'De Kneet' probeerde TI Raleigh zich van de linke Duitser te ontdoen. "Het stond gelijk aan interne euthanasie", grinnikt Knetemann.

De Posttrein, TV2, 19.00-19.55u.

( a d v e r t e n t i e s )