NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Het Oranjefeest is nog lang niet afgelopen maar de Friezen beginnen nu een nieuw, eigen feest, Simmer 2000, in het Fries dus, voor bezoekende ex-Friezen die zijn geëmigreerd en heimwee verkozen boven Friesland.

Dat gaat ook drie weken duren, vernam ik uit de nieuwsrubrieken. Het moet die terugkeer- Friezen verbazen, zo'n hossend land dat permanent vol slingers hangt. Ook bij al die voetbalrubrieken blijven ze feesten, feesten, praten, praten, praten en lachen, lachen, lachen. Daar moet je een speciale conditie voor hebben. "En vanavond hebben we Dick Jool", versta ik in Villa BVD. "Haaaa", roept het klappende publiek alsof ze voor het eerst een belangrijke, lachende scheidsrechter zien. Buiten beeld blijft de regisseur die al die mensen met armbewegingen tot joelen dwingt. Het moet, het zal, de juichmarathon. Ook Het Huis van Oranje volhardt in vrolijkheid. Zou Paul de Leeuw iets slikken? Dan krijgen we nog de Tour de France en de Olympische Spelen. Gelukkig zijn die elders, maar we zullen het wel merken. In de sombere jaren zestig en zeventig las ik in de klassieken over oude tijden waar feesten weken aanhielden. Drie dagen Carnaval waren te doen maar drie weken kon ik me niet voorstellen. Hoe hield je al die vrolijkheid vol? Wie bereidde al dat eten? Werd de afwas nog wel eens gedaan? En ontaardde het niet in grenzeloze verveling? Ging er dan nooit iemand dood? Nu hoeven we Satyricon of La Grande Bouffe niet meer te zien om te weten hoe het echt gaat. Ik denk dat die Friezen over drie weken opgelucht naar hun boerenhoeves in Canada, Australië, Amerika of Nieuw-Zeeland terugkeren. Ze kunnen geen berenburg meer zien maar hier schijnt dat het hele jaar zonder kater door te kunnen gaan.

Alleen Felix Rottenberg blijft sober op het Amsterdamse AT5 elke avond met wisselende gezelschappen praten over voetbal alsof het om belangrijke verkiezingen gaat en onze toekomst ervan afhangt. Toch verrast het me dat er op de Nederlandse publieke televisie buiten voetbal nog wel iets te beleven valt. Goed, het Journaal op Nederland 3 is elke avond drie kwartier verlaat, hetgeen ik een belachelijke knieval voor voetbal vind. Toch is er ondanks voetbal iets minder zomerstop, iets minder herhaling dan vorig jaar, dus je kunt die voetballol omzeilen.

Barend en Witteman zijn uit de lucht maar Netwerk begint de eerste vruchten te plukken van het nieuwe, gezamenlijke redactielokaal van de drie constituerende zuilen, Avro, KRO, NCRV. Door de gedwongen samenwerking krijgen ze meer slagkracht. Ze evenaren al het meer op studio-gesprekken gerichte Nova. Netwerk bracht zomaar tijdens Nederland-Frankrijk aan de andere kant een sterke reportage over de keiharde drugsoorlog in Zuid-Colombia. Eergisteren werden drugskoeriers op Schiphol gefilmd met aan hun lichaam vastgetapete cocaïne. Had ik niet eerder gezien. Ik zag een speciale douane-wc voor bolletjes-slikkers. De Avro is zelfs een serieus discussieprogramma gestart, De Kern van de Zaak, waarover later meer. Er is ook geen enkele reden om in de vakantie de aandacht te laten verslappen.

Zembla bracht gisteren in beeld hoe financiers zich massaal op de filmwereld hebben gestort, nu de fiscus daar dit jaar voor het laatst speciale aftrek voor verleent. Er is dit jaar meer geld beschikbaar dan goede scenario's en vooral de Amerikaanse film profiteert van de mazen. Ook de filmwereld juicht. Recepties in Cannes, dure restaurants, hotelzwembaden, terrassen, smokings, boulevards langs het strand, snelle zonnebrillen, openingen in Tuschinsksy. Slechts een op de tien films is een succes, zeven op de tien flopt, zei een distributeur. Maar dankzij de fiscus is er niets op te verliezen. "Welkom in de wereld van glamour, glitter en rendement" zag ik Wim Wiegel van Van Lanschot aan de beleggers aankondigen. Feest en daar nog geld aan verdienen ook. Die noest werkende, Fries-Canadese boeren moeten zich de ogen uitwrijven.

( a d v e r t e n t i e s )