NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
Sinds hij in 1963 voor één van zijn eerste korte films een Oscar won, is Claude Berri (werkelijke naam Claude Langman) niet meer weg te denken uit de Franse filmwereld.

Als producent heeft hij 26 films op zijn naam staan, voornamelijk van andere regisseurs, waaronder het recente Astérix et Obélix contre César, la Reine Margot ('94) en l'Amant ('93). Als regisseur heeft hij 21 films gemaakt, waaronder bijvoorbeeld het oorlogsdrama Lucie Aubrac ('97) en Germinal ('93). En tenslotte is Berri ook nog eens werkzaam als acteur, zoals vorig jaar in het door hemzelf geregisseerde la Débandade, een aardige film over de zegeningen van Viagra.

Wat al die films gemeen hebben is een afkeer van artistieke pretentie, en vakmanschap. Frankrijk is ongeveer het laatste land in Europa waar nog een filmindustrie bestaat en van die industriële benadering is Berri een typische exponent. Zowel de films die hij regisseert, als die welke hij produceert, zijn steeds voor een breed publiek bestemd - lang niet de eenvoudigste opdracht die een filmer uit een Europees land zich kan stellen. Berri maakt zeker geen slechte films, maar tegelijkertijd lijkt zijn degelijk vakmanschap iedere hoogvliegerij uit te sluiten.

De tweedelige cyclus Jean de Florette / Manon des Sources uit 1986 vormt van Berri's benadering een duidelijk voorbeeld. De roman l'Eau des Collines van Marcel Pagnol, waarop de films zijn gebaseerd, gelden als enigszins ouderwets - een soort Provencaalse Heimat-literatuur. Maar Berri heeft hun karakter grotendeels behouden, beide films kabbelen maar liefst twee uur voort. De overtuigingskracht van de films voor een groot publiek moet vooral komen van de Franse sterbezetting, met in het eerste deel Yves Montand en Gérard Depardieu, en in het tweede de immer aanbiddelijke Emanuelle Béart. Montand met een zwaar Provencaals boerenaccent is even wennen, maar Depardieu als maffe stedeling die tegen beter weten in een boerenbedrijfje wil opzetten en daarbij omkomt, omdat de autochtone bevolking geheim houdt dat zich op zijn terrein een bron bevindt, is alleszins de moeite waard. Publiekssucces in binnen- en buitenland is dan ook niet uitgebleven.

Jean de Florette (Langman, Fr, 1986), Canvas 20.55-22.55u. Manon des Sources, morgen, Canvas 20.55-22.45u.

( a d v e r t e n t i e s )