Door onze redacteur JAAP BLOEMBERGEN
BRUSSEL, 15 JUNI. De toernooivechters van Italië hebben de avonturiers van België gisteravond een lesje geleerd in effectief countervoetbal. De koplopers in groep B van het EK verdienden weer geen schoonheidsprijs. Maar de manier waarop de Italianen de 2-0 zege veilig stelden, getuigde van bijzondere kwaliteiten. Ze gingen vechtlustig en geconcentreerd te werk. In de achterhoede vormden ze een blok beton waartegen de Belgische aanvallers weinig konden uitrichten.

Met de staart tussen de benen liepen de Waalse en Vlaamse supporters na afloop richting uitgang. Het was muisstil in het Koning Boudewijn- stadion. De Belgen toonden zich goede verliezers. Met een zege op Italië zou plaatsing voor de kwartfinales slechts een formaliteit zijn geweest. De Belgen leefden boven hun stand en werden door de perfectionisten van het catenaccio met beide benen op de grond gezet.

Italië heeft een doelman als trainer, meestal geen goed voorteken. Onder leiding van Zoff, die in de jaren '70 en '80 een recordaantal van 112 interlands speelde, wordt het verdedigen tot kunst verheven. Mannetjesputters als Nesta, Maldini, Iuliano en Cannavaro deinzen niet terug voor een paar snelle spitsen. Met slidings en tackles maken ze de tegenaanval onschadelijk. Op het middenveld lopen kilometervreters als Conte en Fiore zo veel mogelijk tegenstanders in de weg. Ondertussen strijken ze met de hand nog eens door hun verzorgde kapsel. Uitstraling staat gelijk aan ijdelheid bij de Italianen. Na afloop lopen ze met een pot gel in de hand door de wandelgangen.

Vergeleken bij zijn spelers is Zoff het toonbeeld van degelijkheid. Hij draagt een slecht zittend kostuum en hij praat zoals hij vroeger keepte: saai en sober. Zoff is geen innemende persoonlijkheid, wel een succesvolle bondscoach. Ondanks een matige kwalificatiereeks en een teleurstellende oefencampagne wordt hij op handen gedragen. De aanhangers van het resultaatvoetbal zijn tevreden met zes punten uit twee duels. Dat de Italianen minder sprankelend spelen dan de Fransen en de Portugezen, is van ondergeschikt belang.

Zoff hoeft zich tegenover de chauvinistische pers alleen te verantwoorden voor de reserverol van zijn meeste getalenteerde speler. Voor de kleine dribbelaar Del Piero komt de neutrale toeschouwer naar het stadion. Hij is een balkunstenaar die liever niet verdedigt. Een doodzonde volgens Zoff. Daarom geeft hij de voorkeur aan Totti, een ruwe bolster die wel de mouwen opstroopt. De schaduwspits van AS Roma werd uitgeroepen tot Man of the match.

Totti zorgde al na vijf minuten voor de openingstreffer. Hij scoorde met een kopbal, op aangeven van Zambrotta. Even later werd een treffer van Totti afgekeurd wegens buitenspel. Zijn avond kon niet meer stuk. In de dug-out begreep Del Piero dat zijn rol voorlopig is uitgespeeld. Hij kreeg weliswaar een invalbeurt, maar toen was de strijd al gestreden.

De Italianen verdedigden de 1-0 voorsprong met verve. Ze lieten de Belgische stormloop rustig over zich heen komen, zonder veel kansen weg te geven. Een uithaal van Goor belandde op de kruising van paal en lat. Schoten van Wilmots smoorden in een mlee van verdedigers. Aan de andere kant maakten de Italianen twee keer aanspraak op een penalty. Vanderhaeghe en Van Kerckhoven maakten aangeschoten hands.

In de tweede helft bleven de Belgen degelijk op de aanval spelen. Maar een mannetje passeren was er niet bij, daarvoor misten ze de vereiste techniek en snelheid. Bondscoach Waseige had zijn meest getalenteerde speler ook weer op de reservebank laten plaatsnemen. De sierlijke Nilis verliest de concurrentiestrijd van de lompe Strupar. Waseige koos voor een vast aanspeelpunt in de aanval, maar die tactiek was gedoemd te mislukken. Net als Del Piero mocht Nilis nog een half uur invallen. Hij was meteen gevaarlijk met een vrije trap, die door doelman Toldo tot hoekschop werd verwerkt. Een paar minuten later zorgde Fiore met een effectvol schot, na een combinatie met Inzaghi, voor de 2-0 eindstand.De Belgen gingen strijdend ten onder en kregen na afloop een dankbaar applaus van de vijftigduizend toeschouwers. Vier dagen na de zwaarbevochten zege op het zwakke Zweden staan de 'Rode Duivels' weer met beide benen op de grond. Waseige had volk en vaderland gewaarschuwd voor een overdreven jubelstemming. Gisteren kreeg hij het gelijk aan zijn zijde. Met een glimlach op het blozende gelaat liep hij door de perszaal. Verliezen is geen schande in België.

"We waren te weinig koelbloedig in de kleine rechthoek", verwoordde Waseige het gebrek aan stootkracht in het doelgebied. "De Italianen hebben verdiend gewonnen. Zij hebben spelers van echt topniveau die vaak een beslissende wedstrijd moeten spelen. Wij missen die ervaring."

De bondscoach begrijpt dat België maandag een overwinning nodig heeft in de laatste groepswedstrijd tegen Turkije. Anders komt de kwalificatie voor de tweede ronde in gevaar. Waseige: "Mijn jongens gaan even naar huis om te recupereren. Ze moeten de spanning van zich af schudden. Dan komt het wel weer goed. Het spel van de Turken ligt ons beter."

( a d v e r t e n t i e s )