T V V O O R A F :
Vurig analyticus
MISCHA SPEL
Als poezen met zichzelf spelen,
waarom kunnen luidsprekers dat dan niet? In het geval van componist en
ideeënkunstenaar Dick Raaijmakers (69) is de vraag veelzeggend
voor de vraagsteller. Vragen naar de onbekende weg is de drijvende
kracht achter Raaijmakers kunst. "Kunstenaars zijn eigenlijk idioten",
zegt hij. "Een professioneel idioot concentreert zich op
één ding, en kunstenaars zijn net zo."
In de NPS-documentaire Op Zoek naar een vergeten Toepassing van
regisseur Jacqueline Oskamp zien we Raaijmakers als jeugdig pionier van
de elektronische muziek aan het werk in het laboratorium van Philips en
als pensioensgerechtigde rondschuiven in de door hem opgezette
geluidsstudio van het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. We volgen
hem in zijn gepassioneerde queeste naar de vergeten toepassing van de
negentiende-eeuwse bewegingsdeskundige Marey.
Onbeantwoord blijven echter de vragen die voor filmmaakster en
Raaijmakers-kenner Oskamp vermoedelijk te zeer vragen naar de bekende
weg zijn. Wie is Dick Raaijmakers precies? Waarom schreef hij na 1967
geen elektronische muziek meer? Wat is zijn plaats in het Nederlands
muziekleven? Wat vond hij ervan dat hij, als maker van Hoge Kunst, met
een compositie ooit de hitparade aanvoerde? En, belangrijker, wat is de
bron van zijn fascinatie met muziek en techniek en het steeds
terugkerend gegeven 'vallen'? Een sluitend portret van de man achter
dat oeuvre pretendeert Op Zoek naar een vergeten Toepassing dus
niet te zijn. Een exacte chronologie alsmede commentaar van collega-
componisten en kunstenaars ontbreekt, en Raaijmakers' eigen uitspraken
bezorgen zelfs ingewijden nog hersenjeuk.
De oorspronkelijkheid van Dick Raaijmakers' persoonlijkheid en werk zijn
niet te ontkoppelen, en van die beide facetten ontstaat door Oskamps
aanpak wél een heel helder beeld. We zien een oudere ambtenaar,
we horen een rebel. De manier waarop componist Pierre Boulez met
elektronische muziek is omgesprongen? Fout! Raaijmakers maakt er kunst
van. In het muziektheaterwerk Der Fall/Dépons (1993)
zijgt een Boulez-voorstellend figuur in slowmotion met stoel en al ter
aarde.
Wat fascineert aan Op Zoek naar een vergeten Toepassing is vooral
de tegenstelling tussen Raaijmakers' koude, analytische omgang met zijn
materiaal en de vurige manier waarop hij daarover spreekt. In de
oorspronkelijkheid van zijn gedachtengoed werd en wordt Raaijmakers ook
niet miskend, zo blijkt. De Grote Wereld wachtte op Raaijmakers, maar
Raaijmakers niet op de Grote Wereld. Een baan aan het conservatorium in
New York? Filmmuziek voor Stanley Kubrick? Hij bedankte voor de eer, en
werkte gestaag voort binnen de muren van zijn Haagse geluidsstudio.
"Het heeft te maken met mijn rare, naar binnen gerichte aard", licht hij
bedeesd toe. Hij is blij toe.
Op Zoek naar een vergeten Toepassing, Ned.3, 23.25-0.20u.