NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

DICK WITTENBERG
Zijn rollen zijn net zo inwisselbaar als de futloze teksten die hij uitspreekt. Of hij nou meedoet in Four Weddings and a Funeral, in Notting Hill of in The Englisman who went up a Hill but came down a Mountain, hij speelt altijd diezelfde charmante Engelse stumper.

Hij kan nooit een zin uitbrengen zonder te stotteren. Nooit kijkt hij zijn tegenspelers aan. De enige keer dat hij een authentieke indruk maakte was toen hij op Sunset Boulevard door de Amerikaanse politie met de prostituee Divine Brown werd betrapt.Hugh Grant is 'de Engelsman die een heuvel opging en een berg afkwam' in de gelijknamige film. Samen met zijn dranklustige Engelse baas trekt hij door Wales om de hoogte van de heuvels op te nemen. Dat is een operatie die als militair belangrijk beschouwd wordt. Het is 1917. Het Verenigd Koninkrijk is verwikkeld in de Grote Oorlog.

De dorpelingen aan de voet van de Ffynnon Garw zijn verontwaardigd en geschokt als hun 'berg' door de Engelse landmeters wordt afgedaan als 'heuvel'. Duizend voet is de minimumhoogte van een berg. Ffynnon Garw meet maar 984 voet. Ze hebben de laatste jaren al genoeg geleden, in de loopgraven of de steenkoolmijnen. Van hun 'berg' moeten de Engelsen afblijven. Hun nationale trots staat op het spel. Onder leiding van Morgan de Geit, de kroegbaas die het dorp heeft opgefleurd met een groot aantal roodharige kinderen van verschillende vrouwen, wordt begonnen aan een grootse operatie: het ophogen van Ffynnon Garw zodat de heuvel berg-status krijgt. Daarbij werkt Morgan uiteindelijk samen met zijn gezworen vijand, dominee Jones, die zijn leven zou geven voor het project.

Tussen de bedrijven door ontdekt assistent-landmeter Hugh Grant de liefde in de gedaante van barmeid Betty. Zij valt voor zijn gestamel en gestuntel. Zij verleidt hem tot een tweede meting van de heuvel die inmiddels achttien voet is gegroeid.

Grant misstaat niet in een film die grossiert in clichés en vals pathos. Het verhaal is even dun als zijn glimlach. Maar de plaatjes van het glooiende groene Wales zijn prachtig. Dat is het enige cliché dat niet verveelt.

The Englishman who went up a Hill but came down a Mountain (Christopher Monger, 1996, Engeland), Canvas, 20.55-22.30u.

( a d v e r t e n t i e s )