NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Een afgelegen Indiaas dorp krijgt bezoek van de rondtrekkende bioscoopwagen. 's Avonds wordt het scherm in de buitenlucht opgesteld en begint de oude projector te draaien.

Een Bombayse actiefilm. Drie speedboats met schietende mannen racen achter elkaar. Het gevecht wordt voortgezet in een boortoren. De een na de andere stort met een zacht 'aah' dood neer. Vanuit een booreiland valt een brandende man in zee. Ontploffingen, meer ontploffingen en een hele vuurzee vult uiteindelijk het scherm. De mannen, dicht omwikkeld met lappen, kijken toe, betoverd maar met sombere gezichten. Is dat nu film? Maar de vrouwen stappen geschrokken op en gaan naar de hut, de een na de ander met het kind aan de borst of aan de hand.

De volgende dag neemt het dorpshoofd, met piekerig zwart haar en lange bakkebaarden, met de anderen erbij afscheid van de projector-man. "We danken jullie voor je komst", begon hij beleefd. "Maar vertoon die film alsjeblieft niet meer. We hebben belangrijke zaken te doen. We werken de hele dag in het oerwoud en een paar keer per dag nemen we de tijd om na te denken. Door de film kunnen we ons niet concentreren."

Zoals deze man in de schitterende docu Battu's bioscope voel ik me ook, nu de gevreesde maand is begonnen, de maand van het voetbal. Wekenlang zijn we een autoritair staatje met nationalistisch oranjegeblèr in een staat van beleg. Het is dictatuur van de meerderheid. Fans Only luidt elke dag de overheidboodschap op de televisie, dus ik moet maken dat ik weg kom. RTL5 gaf gisteren een voorproefje met een voorbeschouwing, verslag en nabeschouwing van de oefenwedstrijd Nederland-Polen, een verslag van EK-voetbal voor spelers beneden de 21, en Sport aan tafel, alles bij elkaar wel zes uur lang over wedstrijden met lege tribunes. Hoe zal het dan wel niet gaan als die tribunes vol zijn? De publieke televisie zal ook ruim hoereren voor de massacommercie. De Ster-pot wordt dik gevuld van al die kijkcijfers. Vanwaar mijn afkeer? Misschien dat ik vroeger op die trapveldjes te vaak zonder het te merken buitenspel heb gestaan. Ik heb geprobeerd om mee te kijken met anderen maar verloor altijd snel mijn geduld. Toch vraag ik me af of de echte voetballiefhebber met die veetransporten naar het stadion en EK-beeldmerkvopo's is gediend.

Wie is er op dit onzalige idee gekomen? Die reconstructie zullen we alleen zien als Amsterdam en Rotterdam worden gebrandschat door tierende menigten. Ik heb wel een vermoeden hoe zoiets tot stand komt. Zaterdag was dat te zien in het Journaal. Wim Kok zat aan een grote conferentietafel met andere regeringshoofden voor "progressive governance". Hij keek stil voor zich uit en president Clinton kwam binnen, als laatste natuurlijk, en je zag Kok alert worden en denken "moet ik me nu omdraaien om hem te begroeten met het risico dat hij me niet ziet?" De intuïtieve Clinton voelde het aan en gaf hem welgeteld drie schouderklopjes en een losse opmerking. Aan Kok, als enige! Hij glunderde. Volgens het Journaal was het voor het poldermodel bedoeld. Achteraf werd Kok gevraagd naar zijn standpunt over het controversiële antiraketschild dat Clinton over Amerika wil trekken. Kok weigerde te antwoorden, want de schouderklopjes gloeiden nog na. Ze hebben het bonter gemaakt. Voor een diner en een persconferentie met VN-secretaris-generaal Boutros Gali zijn onze jongens vrijwel ongewapend naar Srebrenica gestuurd. En nu vergt internationaal prestige een noodtoestand in eigen land. Andere Tijden liet prachtige zwartwit-opnamen zien van een Wembley stadion in 1923 met 250.000 mensen, twee keer zoveel publiek als het aan kon. Er waren slechts een paar agenten nodig om de menigten in het gareel te houden. Nu zouden er stampedes zijn ontstaan en doden zijn gevallen ondanks een complete bezettingsmacht. Komend seizoen wordt Andere Tijden gelukkig vervolgd, op donderdag. Niet op woensdag, want dan moeten de zenders altijd en eeuwig leeg blijven voor voetbal.

( a d v e r t e n t i e s )