NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Halverwege de Giro d'Italia wacht Jeroen Blijlevens nog altijd op zijn eerste sprintzege. Het treintje van Polti vertoont haperingen. De benen zijn goed, maar de druk wordt groter.

Door onze redacteur JAAP BLOEMBERGEN

ROTTERDAM, 24 MEI. Vorig jaar was hij de grote revelatie in de Giro d'Italia. Hij won twee massasprints, hij reed vijftien dagen in de paarse trui van het puntenklassement en hij droeg twee dagen in de roze leiderstrui. Jeroen Blijlevens fietste zich toen in de kijker bij de Italiaanse ploeg Polti, die hem een miljoenencontract bood. Met slechts één sprintzege (Driedaagse van de Panne) stelde hij dit voorjaar teleur. Vorig jaar had hij in deze periode al acht overwinningen behaald. "Toch ben ik beter in vorm", zegt de 28-jarige Nederlander vanuit zijn hotelkamer in Italië.

Voor zijn sponsor, een fabrikant van stofzuigers, is de Giro het commerciële hoogtepunt van het wielerseizoen. De Tour is van minder belang. Blijlevens wordt geacht minimaal een ritzege te behalen in de Italiaanse ronde. Na zijn vijfde plaats in de tiende etappe kookte hij gistermiddag van woede en eiste hij een gesprek met de ploegleiding. Vanmorgen klonk berusting in zijn stem. " Ik heb superbenen, maar het treintje hapert", weet Blijlevens.

Hoe verloopt de communicatie met je ploeggenoten, die alleen Italiaans spreken en jou wellicht niet goed begrijpen in de chaos van een sprint?

"Ik kan niet alles verstaan in het Italiaans, maar er is geen taalprobleem. Als je geen renners voorin hebt, valt er ook niet te communiceren. In een sprint draait het om ervaring en koersinzicht. De meeste jongens van ons hebben ervaring genoeg. Ik heb meer hulp nodig in de laatste kilometer om de sprint voor mij aan te trekken. Het treintje loopt nog niet goed genoeg. Het zit ook telkens tegen. Maar dat is een heel zwak excuus, want geluk moet je nu eenmaal afdwingen in de sport."

Volgens Eddy Merckx, commentator voor de Belgische televisie, rijden jouw ploeggenoten met een lichtere versnelling, waardoor jij niet kan 'aanhaken' in de sprint.

"Met alle respect voor Merckx, maar dat is pure onzin. Het maakt niet uit met welke versnelling je rijdt. Je moet gewoon genoeg mensen voorin hebben. En ik moet het beter afmaken. Ik ben zelf natuurlijk ook schuldig aan de slechte uitslagen. Ik rijd beter dan vorig jaar, maar ik presteer minder. Over een maand weet niemand meer dat ik sterk heb gereden. Dan tellen alleen de uitslagen."

Je bent ten opzichte van vorig jaar een paar kilo lichter. Dit is een voordeel in de bergen, maar kom je nu geen kracht te kort in de sprint?

"In de bergen ben ik inderdaad beter geworden. Ik hoef niet zo snel af te haken. Vergeet niet dat er in de finales veel klimmetjes zitten. Er zijn bijna geen vlakke etappes meer in de Giro. Daarom ben ik op dieet gegaan. In de sprint ben ik minstens zo sterk als vorig jaar."

Heb je last van de druk die naarmate een zege uitblijft steeds groter wordt?

"Ik presteer juist beter onder druk. De ploegleiders blijven ook rustig. Ze zijn weinig overwinningen gewend en al snel tevreden met een tweede plaats. Maar daar moeten ze bij mij niet mee aankomen."

Hoeveel kansen heb je nog om een sprint te winnen?

"Het wordt steeds lastiger, omdat sommige sprinters naar huis gaan en er daardoor minder op massasprints wordt gegokt. Vandaag is een tijdrit. Morgen is een rustdag. Zaterdag en zondag moet ik mijn slag slaan. Als het dan niet lukt, moet ik een week wachten. Op de laatste dag rijden we een vlakke etappe naar Milaan. Desnoods moet het daar maar gebeuren. Vorig jaar won ik ook de laatste etappe in de Ronde van Spanje."

( a d v e r t e n t i e s )