NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Klashorst heeft taboe geschonden

De Amsterdamse schilder Peter Klashorst heeft in Senegal een taboe geschonden door het vrouwelijk geslachtsdeel af te beelden. Op de biënnale van Dakar staat dan ook weinig vrouwelijk bloot. Maar porno is gewoon op straat te koop.

Door onze redacteur GEERT VAN ASBECK

DAKAR, 5 MEI. Op een steenworp afstand van de gevangeniscel waar Peter Klashorst (43) zijn tijd verbijt, openen vandaag tientallen kunstenaars uit diverse uithoeken van het continent en daarbuiten exposities in het kader van 'Dak'art 2000, Biennale de l'art Africain Contemporain". De pronkstukken van de biënnale staan tentoongesteld in het Musée de l'IFAN aan het Place de Soweto, hartje Dakar, naast het parlement. Maar ook in 'Aux 4 Vents' - een van de weinige goede boekwinkels in West-Afrika, in het gebouwtje van radiozender Canal IV, of in het Novotel.

"Het ontbreekt ons aan galeries - aan infrastructuur voor beeldende kunsten", vertelt Remy Sagna, een van de organisatoren. Zijn enthousiasme is er niet minder om: "Wat het festival 'Ouagadougou' (hoofdstad van Burkina Faso) is voor de Afrikaanse film en 'Bamako' (hoofdstad van Mali) voor de Afrikaanse fotokunst, is 'Dakar' voor de Afrikaanse beeldende kunst."

Het evenement gaat aan Klashorst voorbij. Zijn uitbundige levensstijl die hij van de Amsterdamse grachtengordel naar een buitenwijk van Dakar exporteerde deed hem twee weken geleden achter de tralies belanden. De buurt had geklaagd. Het was een va et vient van veel en telkens weer nieuwe meisjes. Het kruideniertje om de hoek: "Je hoeft geen genie te zijn om te weten wat hij met ze deed."

Klashorst wordt verdacht van het gelegenheid geven tot prostitutie, het aanzetten tot losbandigheid en het vervaardigen van obscene afbeeldingen. Pogingen van familie en vrienden om hem met steekpenningen vrij te kopen, lijken stuk te lopen. De Senegalese journalist Kassé van het boulevardblad Tract, die de affaire verslaat en nauwe contacten onderhoudt met de commissaris van politie, vertelde gisteren dat de politie heeft " geïntervenieerd om corruptie te voorkomen". Kassé: "De politie is er achter gekomen dat Klashorst zich met smeergeld een weg naar de vrijheid probeerde te kopen."

De Amsterdammer heeft inmiddels wel een minder erbarmelijk onderkomen. De cel van 8 bij 10 meter die hij volgens eigen zeggen met vijftig medegedetineerden moest delen ("lammen, blinden, vlooien, geen medische voorzieningen, tien doden in zes maanden") heeft hij mogen inruilen voor betrekkelijke luxe. "Hij zit nu met vijf man in een cel, heeft een matras en een bed, sanitaire voorzieningen en de mogelijkheid naar buiten te gaan", vertelt ambassadeur Jos van Aggelen. "Slechts een beperkt aantal gevangenen krijgt deze behandeling." Klashorst wordt mogelijk volgende week voorgeleid voor de onderzoeksrechter.

Nederlandse media zijn gebiologeerd door de lotgevallenen van de Amsterdamse schilder. Senegal zèlf is minder onder de indruk. Tot nog toe hebben alleen twee boulevardbladen aandacht voor de zaak. "Die schilder is hier een totale onbekende", constateert Madou Mamoune Faye, redacteur van de regeringsgezinde krant Le Soleil.De aandacht van kunstminnend Dakar gaat dezer dagen vooral uit naar de biënnale. Daar valt weinig Klashorstiaans bloot te zien. Volgens Viyé Diba, voorzitter van de Senegalese bond voor beeldende kunstenaars, kent Senegal maar één man die veel naakte vrouwen schildert. "Hij doet dat discreet, niet met alles er op en er aan." Het vrouwelijke geslachtsorgaan wordt in Senegal niet zonder meer aan het schilderij prijsgegeven.

Senegal is niet fundamentalistisch. Het is een open samenleving. "Maar Senegalezen zijn puriteins. Seksualiteit in de kunst is in zekere zin taboe." Diba herinnert zich nog goed hoe een Senegalese fotograaf die foto's van naakte vrouwen wilde exposeren, de zaak moest sluiten omdat de bevolking zich tegen hem keerde.

Emmanuel Issa, kunstenaar uit Centraal Afrika, deelt folders uit met foto's van zijn eigen schilderijen. Veel naakte vrouwen. "Ik wil het vrouwenlichaam schilderen, niet de kleren er omheen. Hun rondingen. Hun natuurlijke schoonheid. Dt interesseert mij. Ik schilder ze niet om te shockeren." Anders dan Klasdhorst, die de meisjes in zijn open jeep met grote regelmaat af en aan reed naar zijn huis/atelier in de buitenwijk van Dakar, werkt Issa nooit met levensechte modellen, zegt hij. "Ik werk vanuit mijn fantasie. Ik ben getrouwd, begrijpt U. Ik laat geen vrouwen voor mij poseren. En ik schilder ook mijn eigen vrouw niet, noch mijn zuster."

'Discreet naakt' dus in de beeldende kunst in Senegal. Maar pornoblaadjes zijn er vrijelijk te koop. In de krantenstalletjes langs de Avenue de Pompidou, de centrale winkelstraat in Dakar, ligt het hardcore bloot keurig op een rij. Een jochie van amper tien jaar oud houdt bij een van de stalletjes de wacht. Honderd meter verderop, richting Place de l'Independance, tippelen opzichtig geklede prostitués midden op de dag in en uit Cyber Café Ponty - een locatie waar vaak Franse militairen rondhangen.

"Seks met minderjarigen is hier bij wet verboden", vertelt Pape Diaby, een academisch geschoolde Senegalees met buitenland ervaring. "Maar de Peul (bevolkingsgroep) mogen volgens hun eigen traditie wel al op hun 14 jaar trouwen. Welkom in Afrika!"

( a d v e r t e n t i e s )