NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Schilder Peter Klashorst werd vorige week gearresteerd in Senegal. Hij wordt onder meer beschuldigd van prostitutie en export van schilderijen.

Door onze redacteur GEERT VAN ASBECK

DAKAR, 2 MEI. Peter Klashorst is nauwelijks te zien achter het dichte gaas van de bezoekersruimte in de Senegalese gevangenis. Hij komt alleen met stemverheffing uit boven de kakofonie van opgewonden gesprekken van zijn medegevangenen. Klashorst heeft veel te vertellen - het bezoek duurt slechts tien minuten.

Hij wil uit de gevangenis, want het is een hel. Maar zonder steekpenningen. Hij wil een eerlijk proces. "Als ik hier wegvlucht omdat mijn vader toevallig geld heeft, vind ik dat eigenlijk geen stijl hebben. Ik ben solidair met de mensen hier in de gevangenis. Wat voor ergs hier gebeurt, moet bekend worden gemaakt."

Peter Klashorst (43), de kleine machokunstschilder uit Amsterdam, bekend van de Nieuwe Wilden en After Nature, maar ook van zijn voorliefde voor drugs, mooie auto's en dito vrouwen, verblijft nu anderhalve week achter de tralies in Senegal, West-Afrika. Zijn uitbundige leven in de hoofdstad Dakar - veel schilderen, veel mooie vrouwen - is omgeslagen in een nachtmerrie. "Ik zit met vijftig man in een cel van acht bij tien. Het stikt er van de vlooien. De laatste zes maanden zijn hier tien mensen overleden. Sommigen zitten hier langer dan een jaar zonder enige vorm van proces."

Klashorst wordt beschuldigd van - kortweg - het gelegenheid geven tot prostitutie, het aanzetten tot losbandigheid en het vervaardigen van obscene afbeeldingen. De Nederlandse ambassadeur in Dakar, Jos van Aggelen, spreekt van "hele serieuze beschuldigingen".

"De aanklacht tegen mij is volledig uit de duim gezogen", meldt Klashorst van achter het gevangenisgaas. Ze is nergens op gebaseerd, behalve dat ze me vast willen houden om geld uit me te zuigen." Zijn eigen advocaten, de rechter, de procureur - Klashorst wantrouwt ze. "Ze spelen allemaal onder één hoedje."

"De politie vroeg 350.000 Cfa (ruim duizend gulden, red.). Toen ik dat niet gaf, hebben ze mijn huis overvallen en me meegenomen naar het bureau. Zonder huiszoekingsbevel. Zonder arrestatiebevel. Ze hebben naderhand bewijs toegevoegd, zoals pornobladen, condooms en glijmiddelen, om de zaak een beter aanzien te geven. En hier zit ik dan." Hij heeft de ambassade gevraagd een Nederlandse advocaat in te schakelen.

Het was zijn vierde verblijf in Dakar in korte tijd. Een aantrekkelijke stad in het westelijke puntje van Afrika, uitkijkend over de oceaan. Een tolerante moslimsamenleving met een relatief liberaal milieu, ook voor kunstenaars. Een stad op het raakvlak van Afrikaanse tradities en westerse verworvenheden, met jembe-muziek, internetcafés en Franse restaurants, en mooie, lange, zwarte mensen.

Andere bekende Nederlandse kunstenaars en schrijvers waren Klashorst voorgegaan. Adriaan van Dis bijvoorbeeld bivakkeerde halverwege de jaren negentig een aantal maanden op het slaveneiland Gorree voor de kust van Dakar.

Klashorst had een Senegalese vriendin, de 22-jarige Fatima. En een huis aan de rand van de stad. Het leven lachte hem toe. Tot die bewuste 22 april de politie binnenviel. Volgens Gert Meijerink, directeur van het Amsterdams Instituut voor de Schilderkunst, heeft Klashorst de losbandige levensstijl die hij zich binnen de grachtengordel van Amsterdam permitteerde, te gemakkelijk meegenomen naar Dakar. "We zijn wellicht onvoorzichtig geweest", aldus Meijerink. Meijerink kwam twee weken geleden voor het eerst in Senegal aan om samen met Klashorst voorbereidingen te treffen voor kunstuitwisseling. Inmiddels wordt ook hij beschuldigd van losbandigheid. Zijn paspoort is afgenomen in afwachting van justitieel onderzoek.

Mayore Kasse, een jonge journalist van het populaire dagblad Tract (de serieuze pers heeft tot nog toe geen aandacht aan de zaak geschonken), kent veel details van het politieonderzoek. Inspecteur Lamine Ba informeert Tract vaak als er iets nieuwswaardigs te melden valt, zegt Kasse. Zo kreeg hij enige dagen na de inval bij Klashorst het hele verhaal te horen. Van de kant van de politie.

De buren hadden geklaagd over de luidruchtige Nederlandse schilder, rond en in wiens huis telkens weer nieuwe meisjes werden gesignaleerd. Bij de inval trof de politie Klashorst in de badkamer aan samen met de halfnaakte Awwa (17), die hem de rug masseerde. In elk van de vier kamers lagen twee matrassen en een pakje condooms. En de politie vond glijmiddelen wat duidt op sodomie, aldus de lezing van Kasse. "En er werden obscene tekeningen en schilderingen aangetroffen, en video's van naakte meisjes".

De zaak kwam naar buiten op het moment dat de publieke opinie toch al was geschokt door een aantal seksschandalen, vertelt Kasse. Het schandaal rond de Franse discotheekhouder bijvoorbeeld, die een wedstrijd organiseerde voor het grootste en meest hygiënische vrouwelijke geslachtsorgaan. En de rel rond het defilee voor homo's. Het artikel dat Kasse vervolgens over Klashorst schreef, moest opnieuw shockeren. 'Pornografie, een Hollandse souteneur gearresteerd met minderjarigen', stond vrijdag 26 april in grote letters over de volle breedte op de voorpagina van Tract.

Een kijkje in de buurt van Klashorsts huurhuis levert een genuanceerder beeld op. Het huis zelf, verscholen achter een vale muur overwoekerd door bougainvilles, staat er verlaten bij. De buurvrouw, een oudere, streng islamitische dame met een witte hoofddoek, moeder van dertien kinderen en getrouwd met een ex-gendarme, zegt nooit bij de politie te hebben geklaagd. Klashorst bezorgde geen overlast. Wel was het een va et vient van meisjes, vrouwen, en van kinderen uit de buurt. De vrouw houdt het op een valstrik. "Hij is erin geluisd."

De bakker om de hoek, Ibra, was het wel opgevallen dat Klashorst vaak met meiden in zijn open wagen voorbij kwam rijden. Telkens weer anderen. Ze bleven bij hem slapen. "Een blanke met zoveel verschillende vrouwen, dat roept vragen op - het is jammer maar waar."

Kioskhouder Ndiaye, iets verderop, weet niet precies wat er zich afspeelde in het huis van de Hollandse schilder. "Maar je hoeft geen genie te zijn om te weten wat hij met al die meisjes deed." Wat Ndiaye betreft hoeft Klashorst niet voor het gerecht, maar moet hem onmiddellijk "de keel worden doorgesneden".

Senegalese kunstenaars kunnen de affaire maar moeilijk bevatten. "Blote vrouwen schilderen mag in dit land", vertelt Mouhamadou Dia in zijn atelier in het kunstenaarsdorp iets buiten Dakar. Aan de muur van Dia hangt een schilderij van een halfnaakte vrouw, op weg naar bed.

Dat is ook geen pornografie, meent Klashorst: "Ik denk dat kunst nooit pornografie kan zijn. Pornografie zit in je eigen hoofd. Als jij je bij een plaatje gaat aftrekken dan is dát pornografie."

( a d v e r t e n t i e s )