NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

De 'koopbereidheid' van de Nederlandse consument schiet door, zo signaleren kredietbanken en hulpverleners. Zelfs de groep waarvan men dat het minst zou verwachten, tweeverdieners, komen door schulden in de problemen.

Door onze redacteur JOKE MAT

ROTTERDAM, 27 APRIL. GOEDKOOP LENEN, schreeuwt een paginagrote advertentie op de achterkant van Vara TV Magazine. 'Voorbeeld. U leent ƒ 20.000 en betaalt ƒ 11.' Volgt het telefoonnummer van 'Crefinass Topkrediet'. Pagina twee van De Gids, een ander omroepblad, biedt de 'gemakkelijk-geld-bon' van Frisia Financieringen, Gewoon goed in geld!. 'Voor meubels, woningverbetering, auto, caravan of boot tot 500.000' suggereert Frisia alvast. 'Desgewenst bij u thuisbezorgd.'De welvaart lijkt niet op te kunnen. Al een jaar lang is de 'koopbereidheid' van de Nederlander zeer hoog, stelde het Centraal Bureau voor de Statistiek eerder deze week vast. De consument is dit jaar zelfs 'duidelijk positiever' over de economie dan vorig jaar. Optimisme alom. Wie geen geld heeft, die leent het.

Dat loopt niet altijd goed af. Hoewel harde cijfers ontbreken, signaleren kredietbanken en hulpverleners een toename van het aantal goed verdienende mensen met een 'problematische schuld'. Annette de Wit (schuldhulpverlening Walcheren) bijvoorbeeld ziet "duidelijk meer tweeverdieners" dan een jaar of drie geleden. "Die verdienen soms wel 6.000 7.000 gulden per maand." Ook bij Corien Roos (schuldhulpverlening Zwijndrecht) kloppen "steeds meer paren" aan voor hulp, waarbij de partners vaak ieder een eigen inkomen hebben. Meestal gaat het volgens haar om mensen die "wat minder goed geschoold zijn". Roos: "Hij heeft bijvoorbeeld een technisch beroep, zij verdient bij in de schoonmaak."

Waarom kunnen mensen met een behoorlijk goed inkomen hun rekeningen niet meer betalen? "Wij hebben het gevoel dat het vele geld juist het probleem is", zegt Jacques van Duinen, manager van de gemeentelijke kredietbank in Nijmegen. "Mensen maken makkelijk schulden, omdat ze toch een dik inkomen hebben." Ook zijn ze gehecht geraakt aan een bepaalde levensstandaard, en willen die niet meer kwijt. "Vaak hebben ze een tweede auto, een gsm of een stacaravan. Dat kost dan een paar honderd gulden in de maand. Die willen ze dan vasthouden, ondanks allerlei andere betalingsverplichtingen."

"Het lijkt wel of het niet op kan", zegt Maniël Tange, maatschappelijk werkster van het meldpunt schuldhulpverlening in Vlissingen. "De buurman een nieuwe auto, ik ook een nieuwe auto. Mensen vinden dat ze daar recht op hebben zonder over de consequenties na te denken. Het lijkt wel of ze gewoon alles willen, zonder keuzes te maken voor de lange termijn."

Maar, zeggen alle hulpverleners er meteen bij, het wordt mensen ook wel heel gemakkelijk gemaakt. De Wit krijgt regelmatig de 'koop nu, betaal later'-winkelpasjes onder ogen, soms aangeduid als comfort cards. "Maar daar staat dan wel een hoge rente op." Te hoge hypotheken zijn volgens haar niet het probleem. "Daar zijn maatstaven voor, zoveel aflossing per inkomen. De problemen ontstaan door de leningen die ze daarnaast hebben." Maar Van Duinen verwacht binnenkort ook moeilijkheden door te hoge hypotheken. "De eerste signalen zijn er al. Mensen die door omstandigheden teruglopen in inkomen, of toch te hoog gegrepen hebben en achter raken met allerlei andere betalingen."

In de ervaring van Roos zijn vooral de levensverzekeringen fataal. "Mensen nemen de duurste, de hoogste, van 400, 500 gulden per maand. Als ze die afsluiten, vergeten ze dat ze dat wel elke maand moeten betalen. Daar komen ze achter als het te laat is." Roos vindt dat banken die een lening verstrekken dit beter zouden moeten toetsen. Volgens Roos toetsen ze wel of iemand staat ingeschreven bij het BKR, het Bureau Kredietregistratie in Tiel, "maar daar staat niet bij dat mensen levensverzekeringen hebben. Banken moeten hun huiswerk beter doen".

Onzin, vindt een manager van Crefinass Topkrediet. Dit bedrijf, evenals tal van andere financieringsmaatschappijen onderdeel van de DSB-groep, bemiddelt in kredietverstrekking voor vijftien banken. Volgens de manager gaat Crefinass keurig volgens de wettelijke regels na of klanten geregistreerd zijn bij het BKR. Verder moeten klanten hun netto maandsalaris opgeven en hun huur- of hypotheeklasten. Ze moeten opgeven of ze een partner hebben en of die ook een vaste baan heeft. Naar levens- en andere verzekeringen wordt inderdaad niet gevraagd; die worden geacht deel uit te maken van het normbedrag voor levensonderhoud dat de banken hanteren bij de berekening van rente en krediet.

Volgens Crefinass is het ook niet waar dat meer mensen met hoge inkomens in de problemen komen. "Uit de hoge hoed gegrepen", noemt de manager dat. "Kijk, het gaat economisch goed met de BV Nederland. Ik heb persoonlijk het idee dat de achterstanden juist minder worden. Vroeger was er veel werkloosheid. Als je dan je baan kwijtraakte, kwam je makkelijk in de schulden. Tegenwoordig zijn de meeste mensen goed opgeleid en ze werken allebei. Dan is het makkelijk om schulden op te vangen of een goede regeling te treffen."

Als iemand niet (meer) aflost, pleegt Crefinass voor de bank nog een 'servicetelefoontje'. "Dan zeggen we: U heeft een achterstandje, wilt u het geld overboeken of contact opnemen met de bank." Maar met hardnekkige wanbetalers krijgt Crefinass niet te maken; het is de bank die dan een incassobureau inschakelt.

Voor de schuldhulpverlening zijn de meer bemiddelden niet de eenvoudigste klanten. "Een bijstandsmoeder is makkelijker te helpen", zegt Maniël Tange. "Als wij zeggen dat ze negentig gulden per maand moet aflossen, dan staat ze te juichen, want de schuldeiser eiste bijvoorbeeld honderd gulden. Iemand met een hoger inkomen moet relatief veel verder terug." De oorzaak ligt volgens Annette de Wit (schuldhulpverlening Walcheren) al in de opvoeding. "Vaak zie je dat ze niet goed hebben geleerd met geld om te gaan, omdat er geld genoeg was. Alles kon altijd maar."

( a d v e r t e n t i e s )