U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
    R A D I O  &   T E L E V I S I E  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e


Televisie

Radio

F I L M   V O O R A F :
Par-del des nuages

DANA LINSSEN
Het was een curieus project, de film die Michelangelo Antonioni zou gaan maken met Wim Wenders. De Italiaanse grootmeester van de auteurscinema en de volgzame discipel. Maar Wenders mag dan vol bewondering opkijken naar illustere collega's als Nicholas Ray, Manoel de Oliveira en Antonioni, als puntje bij paaltje komt, maakt hij - zeker de laatste jaren - graag Cinema met een hoofdletter die de signatuur van zijn éigen cinefiele worstelingen draagt.

Par-del des nuages ('Aan de andere kant van de wolken') was de eerste film die Antonioni zou gaan maken nadat een hersenbloeding hem halverwege de jaren tachtig van zijn spraakvermogen beroofde. Praten kon hij dan niet meer, maar zijn hoofd zat nog vol ideeën die hij samen met zijn vaste scenarioschrijver Tonino Guerra en met behulp van een opschrijfboekje en tekenstift vormgaf. Wenders zou de rol van intermediair op de set vervullen, maar bedong de eindzeggenschap over een raamvertelling die vier verhalen van Antonioni en Guerra samen moest smeden. Het eindresultaat was een film over een filmmaker die op zoek is naar materiaal voor een film en daarom een reis door zijn geheugen en geweten maakt. Dat thema is typisch Wenders. Maakt hij niet sinds Der Himmel über Berlin films over filmmaken en de vraag waar die films in hemelsnaam over moeten gaan?

Wim Wenders (want zo mogen we hem wel noemen) wordt gespeeld door John Malkovich, die in de film met welhaast maniakale ernst foto's maakt van alles wat hij ziet. Net als Wenders zelf die kort na de première van Par-del des nuages een fotoboek publiceerde met snapshots van de set.

De vier hoofdstukken van de film gaan over de onmogelijkheid van de liefde, en daarin herkennen we Antonioni, evenals in een ontroerend moment tussen Marcello Mastroianni en Jeanne Moreau, dat even La notte doet herleven. Dat soort scènes maken Par-del des nuages, hoewel onevenwichtig, voor een breder publiek dan alleen filmvorsers interessant. Eens temeer, daar de film in Nederland alleen op retrospectieven te zien was, maar een normale bioscoopuitbreng moest ontberen.

Par-del les nuages (Antonioni/Wenders, 1996, I/F/D), vrijdag, Canvas, 23.00-0.40u.

NRC Webpagina's
27 APRIL 2000


    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)