R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
F I L M V O O R A F :
Jésus de Montreal
BAS BLOKKER
Dank god dat hij zijn zoon tweeduizend jaar geleden liet sterven. We hebben er nog elke dag plezier van. Vanavond weer: Jésus de Montreal. In Montreal, in Franstalig Canada, krijgt de marginale acteur Daniel (Lothaire Bluteau) een opdracht van de plaatselijke katholieke kerk. Het traditionele passiespel is een beetje sleets en of hij het wil oppeppen. En dat doet-ie. Hij maakt er, met een groepje geestverwanten, een zoektocht naar de historische werkelijkheid van het jaar nul van, waar de katholieke kerk he-le-maal niet blij mee is. Het klinkt misschien een beetje makkelijk om het groepje acteurs zelf langzaam de trekken aan te laten nemen van de discipelen (het zijn er alleen geen twaalf), maar de parallellen zijn over het algemeen genomen subtiel. Regisseur Denys Arcand (die in Cannes destijds de juryprijs kreeg) is ernstig, maar niet humorloos. De duidelijkste verwijzing naar de bijbel is het moment waarop Daniel de proefopnamen van een reclamespotje verstoort omdat de reclamebonzen zijn vriendinnetje uit de kleren praten. Daar zien we Jezus tekeergaan tegen de wisselaars in de tempel. De subtielste parallel is die van de buitenlucht. Jezus, de bijbel- Jezus, is voortdurend buiten met zijn discipelen en andere volgelingen. Daar horen beelden bij van berghellingen, oevers, de hof van Getsemane. Arcand zet zijn groepje vaak even neer tegen het stadspanorama van Montréal. Altijd met de telelens, zodat de stad glinstert als een meer en het verkeer zoemt als de bijen in een boomgaard. Nee, dit is geen Endemol-produktie. Goddank.
Jésus de Montreal (Denys Arcand, 1989, Fr/Can), Ned.1, 23.03- 0.57u.
|
NRC Webpagina's
18 APRIL 2000
|
Bovenkant pagina |